ਤਾਹਿਰਾ ਸਰਾ 1978 –
ਤਾਹਿਰਾ ਸਰਾ ਦੂਰ-ਏ ਹਾਜ਼ਰ ਦੀਆਂ ਇਕ ਬਾਕਮਾਲ ਪੰਜਾਬੀ ਸ਼ਾਇਰਾ ਨੇਂ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਸ਼ਾਇਰੀ ਪੰਜਾਬੀ ਮੁਆਸ਼ਰੇ ਦੀ ਰਵਾਈਤਾਂ ਵਿਚ ਬੰਨ੍ਹੀ ਔਰਤ ਦੇ ਗਰਦ ਘੁੰਮਦੀ ਏ। ਆਪ ਨੇ ਆਪਣੀ ਸ਼ਾਇਰੀ ਰਾਹੀਂ ਔਰਤ ਨਾਲ਼ ਜੁੜੀ ਰਵਾਇਤ ਪਸੰਦੀ ਤੇ ਦਕਿਆਨੋਸੀਤ ਦੀ ਨਿੰਦਿਆ ਕੀਤੀ। ਆਪ ਦਾ ਤਾਅਲੁੱਕ ਪਾਕਿਸਤਾਨੀ ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਜ਼ਿਲਾ ਸ਼ੇਖ਼ੁ ਪੁਰਾ ਤੋਂ ਹੈ- ਸ਼ਾਇਰਾ ਹੋਣ ਦੇ ਨਾਲ਼ ਨਾਲ਼ ਉਹ ਤ੍ਰਿੰਞਣ ਵੀਲਫ਼ਈਰ ਆਰਗਨਾਇਜ਼ੀਸ਼ਨ ਦਿਆਂ ਬਾਣੀ ਵੀ ਨੇਂ ਤੇ ਪਿੰਡਾਂ ਦੀਆਂ ਔਰਤਾਂ ਵਾਸਤੇ ਕੰਮ ਕਰਦਿਆਂ ਨੇਂ।
ਗ਼ਜ਼ਲਾਂ
- ⟩ ਉਹਦਾ ਚੇਤਾ ਨਾਲ਼ ਹੁੰਦਾ ਏ
- ⟩ ਉਹਦੀ ਮੇਰੀ ਰਹਿ ਨਹੀਂ ਆਈ
- ⟩ ਕੀ ਕੈਹਣਾ ਐਂ ਮੇਰੇ ਤੇ ਇਤਬਾਰ ਨਈਂ
- ⟩ ਕੰਧਾਂ ਕੋਠੇ ਡੋਰੇ ਹੋ ਗਏ ਸੁਣ ਸੁਣ ਰੌਲੇ ਅੱਖਾਂ ਦੇ
- ⟩ ਜਾ ਨੀ ਪਿੱਛਲ ਪੀਰੀਏ ਸਾਹਿਬਾਨ! ਮਾਣ ਵਧਾਇਆ ਈ ਵੀਰਾਂ ਦਾ
- ⟩ ਤੇਰੇ ਬਿਨ ਜੋ ਸਾਹ ਲੈਣਾ ਏ
- ⟩ ਦਿਲ ਸੀਨੇ ਚੋਂ ਡਿੱਗਣ ਨੂੰ ਪਿਆ ਕਰਦਾ ਏ
- ⟩ ਪਹਿਲੀ ਗੱਲ ਕਿ ਸਾਰੀ ਗ਼ਲਤੀ ਮੇਰੀ ਨਈਂ
- ⟩ ਫੜ ਕੇ ਹੱਥ ਲਕੀਰਾਂ ਹੱਥ ਕੀ ਆਇਆ ਏ
- ⟩ ਭਾਂਵੇਂ ਉਹਦੇ ਸਾਹਵੇਂ ਜਾਨੀ ਆਂ
- ⟩ ਮਿੱਟੀ ਅੱਗ ਤੇ ਪਾਣੀ ਚੁੱਪ ਏ
- ⟩ ਲਾਵਣੇ ਪੀਨੜੇ ਸੀ ਪਰਨਾਲੇ ਅੱਖਾਂ ਨੂੰ
- ⟩ ਸ਼ੀਸ਼ੇ ਅੱਗੇ ਬੈਠੀ ਆਂ