ਪਿਛਲਾ ਪਹਿਰ ਏ ਸ਼ਾਮ ਦਾ ਦਿਲ ਨੂੰ ਅਜਬ ਉਦਾਸੀ ਏ ਇੰਜ ਲਗਦਾ ਏ ਸਾਰੇ ਨਗਰ ਦੀ ਕੋਈ ਵੱਡੀ ਚੀਜ਼ ਗਵਾਚੀ ਏ ਇੰਜ ਲਗਦਾ ਏ ਜਿਵੇਂ ਖ਼ਲਕਤ ਆਪਣੇ ਲਹੂ ਦੀ ਪਿਆਸੀ ਏ
