ਸਹਿਤੀ ਖੰਡ ਮਲ਼ਾਈ ਦਾ ਥਾਲ ਭਰਿਆ ਚਾ ਕੱਪੜੇ ਵਿਚ ਲੁਕਾਇਆ ਈ ਜਿਹਾ ਵਿਚ ਨਮਾਜ਼ ਵਿਸਵਾਸ ਗ਼ੀਬੋਂ ਅਜ਼ਾਜ਼ੀਲ ਬਣਾ ਲੈ ਆਇਆ ਈ ਅਤੇ ਪੰਜ ਰੁਪਏ ਸੂ ਰੋਕ ਰੱਖੇ ਜਾਏ ਫ਼ਕ਼ਰ ਤੇ ਫੇਰ ਰੜਾ ਪਾਇਆ ਈ ਜਦੋਂ ਆਉਂਦੀ ਜੋਗੀ ਨੇ ਉਹ ਡਿੱਠੀ ਪਛਾਣ ਅਪਣਾ ਮੁੱਖ ਭੂ ਈਆ ਈ ਅਸਾਂ ਰੂਹਾਂ ਬਹਿਸ਼ਤੀਆਂ ਬੈਠਿਆਂ ਨੂੰ ਤਾਊ ਦੋਜ਼ ਖੇ ਦਾ ਕਿਹਾ ਆਇਆ ਈ ਤਲਬ ਮੀਂਹ ਦੀ ਵਗਿਆ ਆਨ ਝੱਖੜ ਯਾਰੋ ਆਖ਼ਰੀ ਦੌਰ ਹਨ ਆਇਆ ਈ ਸਹਿਤੀ ਬਣਾ ਕੇ ਹੱਥ ਸਲਾਮ ਕੀਤਾ ਅੱਗੋਂ ਮੂਲ ਜਵਾਬ ਨਾ ਆਇਆ ਈ ਆਮਿਲ ਚੋਰ ਤੇ ਚੌਧਰੀ ਜੱਟ ਹਾਕਮ ਵਾਰਿਸ ਸ਼ਾਹ ਨੂੰ ਰੱਬ ਵਿਖਾਇਆ ਈ
