ਸਹਿਤੀ ਖੰਡ ਮਲ਼ਾਈ ਦਾ ਥਾਲ ਭਰਿਆ
ਚਾ ਕੱਪੜੇ ਵਿਚ ਲੁਕਾਇਆ ਈ
ਜਿਹਾ ਵਿਚ ਨਮਾਜ਼ ਵਿਸਵਾਸ ਗ਼ੀਬੋਂ
ਅਜ਼ਾਜ਼ੀਲ ਬਣਾ ਲੈ ਆਇਆ ਈ
ਅਤੇ ਪੰਜ ਰੁਪਏ ਸੂ ਰੋਕ ਰੱਖੇ
ਜਾਏ ਫ਼ਕ਼ਰ ਤੇ ਫੇਰ ਰੜਾ ਪਾਇਆ ਈ
ਜਦੋਂ ਆਉਂਦੀ ਜੋਗੀ ਨੇ ਉਹ ਡਿੱਠੀ
ਪਛਾਣ ਅਪਣਾ ਮੁੱਖ ਭੂ ਈਆ ਈ
ਅਸਾਂ ਰੂਹਾਂ ਬਹਿਸ਼ਤੀਆਂ ਬੈਠਿਆਂ ਨੂੰ
ਤਾਊ ਦੋਜ਼ ਖੇ ਦਾ ਕਿਹਾ ਆਇਆ ਈ
ਤਲਬ ਮੀਂਹ ਦੀ ਵਗਿਆ ਆਨ ਝੱਖੜ
ਯਾਰੋ ਆਖ਼ਰੀ ਦੌਰ ਹਨ ਆਇਆ ਈ
ਸਹਿਤੀ ਬਣਾ ਕੇ ਹੱਥ ਸਲਾਮ ਕੀਤਾ
ਅੱਗੋਂ ਮੂਲ ਜਵਾਬ ਨਾ ਆਇਆ ਈ
ਆਮਿਲ ਚੋਰ ਤੇ ਚੌਧਰੀ ਜੱਟ ਹਾਕਮ
ਵਾਰਿਸ ਸ਼ਾਹ ਨੂੰ ਰੱਬ ਵਿਖਾਇਆ ਈ
