ਕੱਪਰਾਂ ਨਾਲ਼ ਮੱਲਾਹ ਦਾ ਝੇੜਾ ਲੱਗਾ ਏ
ਤਾਂ ਜਾਹ ਪਰਲੀ ਮਨ ਤੇ ਬੇੜਾ ਲੱਗਾ ਏ
ਤੱਤੇ ਸੁਖ ਨਾ ਠੁੱਡੇ ਚੇਨ ਹਯਾਤੀ ਨੂੰ
ਕਮਲੇ ਦਲ ਨੂੰ ਅਜਬ ਹੁਸੀੜਾ ਲੱਗਾ ਏ
ਉਹ ਨਈਂ ਵੀਹਦਾ ਭਈਂ ਕੇ ਖ਼ੀਸ਼ ਕਬੀਲੇ ਨੂੰ
ਅਸ਼ਕਾ ! ਤੇਰੇ ਰਾਹ ਤੇ ਜਿਹੜਾ ਲੱਗਾ ਏ
ਓਨ੍ਹੋਂ ਰਿਸਦਾ ਵੇਖ ਕੇ ਸੁੱਕ ਗਏ ਸਾਹ ਮੇਰੇ
ਆਪੋਂ ਤਾਂ ਉਹ ਕਰਿਣ ਬਖੇੜਾ ਲੱਗਾ ਏ
ਆਕਬ ਜਦ ਵੀ ਤੌਲੀਆ ਨਾਲ਼ ਏਨਾਵਾਂ ਦੇ
ਤੇਰੀ ਸਕਦਾ ਭਾਰ ਭਰੀੜਾ ਲੱਗਾ ਏ
