ਸ਼ਹਿਰੀ ਵਾਸ ਚ ਸੋਚ ਮੇਰੀ ਜੇ ਜੰਗਲ਼ੀ ਏ
ਖ਼ੁਸ਼ਬੂ ਫ਼ਿਤਰਤ ਰੁੱਤ ਮੇਰੀ ਦੀ ਰੰਗਲੀ ਏ
ਨਿੱਤ ਨਵੇਂ ਜਲਵੇ ਵੀ ਪੁੰਨ ਕੇ ਰਿਝਦੀ ਨਹੀਂ
ਅੱਖ ਸੋ ਅੱਲਣ ਬੇਸਬਰੀ ਜਿਹੀ ਕੰਗਲੀ ਏ
ਅਦਲ ਜਹਾਂਗੀਰੀ ਦਾ ਟਲ਼ ਖੜਕਾ ਵਨਦੀ ਨਹੀਂ
ਨਜ਼ਮ ਜਯਾ ਮੇਰੇ ਦੁੱਖਾਂ ਦੀ ਸੰਗਲੀ ਏ
ਪਹਿਲੀ ਰਾਤ ਦਾ ਚੰਨ ਕਿਸੇ ਦਾ ਮਾਂਗਤ ਜੇ
ਉਹਨੇ ਟੁੱਟੀ ਵਿੰਗ ਕਿਸੇ ਦੀ ਮੰਗਲੀ ਏ
ਧੜ ਖ਼ੁਸ਼ੀਆ ਦੀ ਏਸ ਉਡਾਈ ਏ ਬਾਵਾ
ਜੱਗ ਦੇ ਹੱਥ ਵਿਚ ਛਜਲੀ ਨਾਲ਼ ਤਰੰਗਲ਼ੀ ਏ
