ਜਾਂਦੀ ਹਾਂ ਹੈ ਰੂ੍ਹਹ
ਪਰ ਫਿਰ ਵੀ ਹੱਥਾਂ ਪੈਰਾਂ ਆ ਲੀਏ
ਬੇੜੀਆਂ ਕਿਉਂ ਮਹਿਸੂਸ ਹੁੰਦਿਆਂ ਨੇਂ?
ਦਰ ਦਾਨ ਹੈ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਤੇ ਇਹ ਜੀਵਣਾ
ਪਰ ਫਿਰ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਕਦੀ ਕਦੀ ਜ਼ੰਜ਼ੀਰ ਕਿਉਂ ਲਗਦੀ ਹੈ?
ਕਿਉਂ ਲਗਦਾ ਹੈ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਰੂਹ ਨੂੰ
ਕਿ ਜਿਵੇਂ ਮੌਤ ਰਹਿਮ ਭਰੀ ਹੋਵੇ
ਪਰ ਫਿਰ ਵੀ ਇਹ ਮੇਰਾ ਜੱਸਾ ਉਸ ਨਾਲ਼
ਨਜ਼ਰ ਕਿਉਂ ਨਹੀਂ ਮਿਲਾਉਂਦਾ?
ਇਹ ਕਿਹਾ ਬੱਦਲਾਂ ਦਾ ਘੁੰਢ ਹੈ ਮੇਰੀ ਰੂਹ ਦੇ ਦੁਆਲੇ?ਏ
ਕਿ ਕੋਈ ਕੋਈ ਉਸ ਦਾ ਦੀਦਾਰ ਕਰੇ
ਤੇ ਬਾਕੀਆਂ ਨੂੰ ਕਾਲ਼ਾ ਰੰਗ ਨਜ਼ਰ ਆਵਯੇ
ਇਹ ਕੇਹੀ ਰੁਝੀ ਜਿਹੀ ਮੁਸਕਾਨ ਹੈ
ਤੇਰੀ ਤੇ ਮੇਰੀ
ਜੋ ਸਦਾ ਲਈ ਗੀਤ ਬਣ ਜਮ ਗਈ ਹੈ ਤੇਰੇ ਤੇ ਮੇਰੇ ਹੋਠਾਂ ਤੇ
ਪਰ ਕਦੀ ਕਦੀ ਉਸ ਨੂੰ ਕਿਉਂ ਭੁੱਖੀ ਜਿਹੀ ਨਜ਼ਰ ਹੈ ਲੱਗ ਜਾਂਦੀ?
ਆਪਾਂ ਤਾਂ ਸ਼ਾਂਤ ਹੋ ਰੱਬ ਨਾਲ਼ ਤੁਰ ਦੀਏ
ਇਸ ਦੀ ਰਜ਼ਾ ਵਿਚ ਰਜ਼ਾ
ਪਰ ਫਿਰ ਇਹ ਆਪਣੇ ਦਿਵਾ ਲੀਲ
ਕੋਈ ਕੋਈ ਹੱਥ ਵਿਚ ਤੂਫ਼ਾਨ ਲੈ ਕਿਉਂ ਖੜੋ ਜਾਂਦਾ?
ਜਾਂਦੀ ਹਾਂ ਪਿਆਰ ਚ ਤਾਕਤ ਹੈ
ਜੋ ਸਭ ਨੂੰ ਹਰਾ ਸਕਦੀ ਹੈ
ਪਰ ਮੇਰੀ ਜਾਨ ਅੱਜ ਫਿਰ
ਪਿਆਰ ਵਿਚ ਮਰਨ ਨੂੰ ਕਿਉਂ ਜੀ ਕਰਦਾ?
