ਐ ਔਰਤ

ਐ ਔਰਤ!
ਤੂੰ ਮਹਾਨ ਏਂ
ਆਪਣੇ ਹਰ ਰੂਪ 'ਚ
ਤੂੰ ਸਮਰਪਿਤ ਹਾ
ਕਦੇ ਮਾਂ ਬਣ ਕੇ
ਕਦੇ ਬੇਟੀ ਬਣ ਕੇ
ਕਦੀ ਪਤਨੀ
ਤੇ ਕਦੇ ਭੈਣ
ਹਰ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਸਮਰਪਿਤ!

ਪਰ ਤੇਰੀ ਹੋਂਦ 'ਤੇ
ਪ੍ਰਸ਼ਨ ਚਿੰਨ੍ਹ ਕਿਉਂ
ਕਿਉਂ ਤੇਰੇ ਰਾਹਾਂ 'ਤੇ ਕੰਢੇ
ਤੇਰੇ ਪੁੰਗਰਨ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ
ਤੈਨੂੰ ਮਸਲ ਦੇਣ ਦੀਆਂ ਸਾਜ਼ਿਸ਼ਾਂ
ਤੇਰੇ ਹਰ ਕਦਮ ਨਾਲ
ਕਿਉਂ ਜੁੜੇ ਨੇ ਇੱਜ਼ਤਾਂ ਦੇ ਸੁਆਲ
ਕਿਉਂ ਰਹਿ ਗਈ ਬਣ ਕੇ ਤੂੰ
ਨੁਮਾਇਸ਼ ਦੀ ਵਸਤੂ
ਕਿਉਂ ਵਿਸਰ ਗਿਆ ਤੈਨੂੰ
ਕਿ ਤੂੰ ਹੋ ਸਕਦੀ ਏਂ
ਲਕਸ਼ਮੀ ਬਾਈ
ਤੇ ਮਾਈ ਭਾਗੋ ਵੀ!

ਐ ਔਰਤ!
ਕਿਉਂ ਮਨਜ਼ੂਰ ਐ ਤੈਨੂੰ
ਬਣ ਕੇ ਰਹਿਣਾ
ਬਸ ਇੱਕ ਜਿਸਮ
ਤੇ ਭੋਗੇ ਜਾਣ ਦੀ ਵਸਤੂ
ਕਿਉਂ ਨਹੀਂ ਦਿਸਦਾ ਤੈਨੂੰ
ਤੇਰੀ ਹੀ ਰੂਹ ਦਾ ਜਲੌਅ
ਕਿਉਂ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦੀ ਤੂੰ
ਥੋਥੇ ਸੰਸਕਾਰਾਂ ਦਾ ਕਤਲ
ਪਰ ਰੋਜ਼ ਕਰਦੀ ਏ
ਕਤਲ ਆਪਣੀ ਰੂਹ ਦਾ!

ਜਾਗ ਹੁਣ ਜਾਗਣ ਦੀ ਲੋੜ ਹੈ
ਆਪਣੀ ਹੋਂਦ ਬਚਾਉਣ ਲਈ
ਤੈਨੂੰ ਖ਼ੁਦ ਹੀ
ਤਹਿ ਕਰਨੀ
ਪੈਣੀ ਹੈ
ਆਪਣੀ
'ਅਜ਼ਾਦੀ' ਦੀ ਦਿਸ਼ਾ!

See this page in  Roman  or  شاہ مُکھی

ਕਸ਼ਾਵਲ ਕੰਵਲਜੀਤ ਕੌਰ ਦੀ ਹੋਰ ਕਵਿਤਾ