ਖ਼ੋਰੇ ਕਿਹੜੇ ਜਦ ਦਾ ਵੈਰ ਕਮਾਇਆ ਜੱਗ ਨੇ

ਖ਼ੋਰੇ ਕਿਹੜੇ ਜਦ ਦਾ ਵੈਰ ਕਮਾਇਆ ਜੱਗ ਨੇ
ਬਾਜ਼ੀ ਮੈਂ ਪੁਗ ਗਿਆ ਇੱਜ਼ਤ ਰੱਖੀ ਪੱਗ ਨੇ

ਤੂਫ਼ਾਨਾਂ ਅੱਗੇ ਖੇਡ ਦਾ ਵੈਰੀਆਂ ਅੱਗੇ ਡਟ ਦਾ
ਦੁਸ਼ਮਣ ਭਰਿਆ ਰੋਗ ਤੇ ਮੈਂ ਬਚਾਇਆ ਰੋਗ ਨੇ

ਉਲਝਣ ਜਦੋਂ ਪੇ ਜਾਵੇ ਗੱਲੋਂ ਕਿਵੇਂ ਮੈਂ ਲਾਵਾਂ
ਬੀਜਿਆ ਪੈਂਦਾ ਅੱਗ ਉਹਨੂੰ ਸਾਰਿਆ ਲੌ ਦੀ ਅੱਗ ਨੇ

ਦਰ ਉਹੋ ਮੁਹੱਬਤਾਂ ਵੰਡੇ ਬਿਜਲੀ ਦੇ ਕਮਕਿਆਂ ਵਾਂਗੂੰ
ਵੇਖ ਨਾ ਛੋਟੇ ਮੱਗ ਨੂੰ ਰੌਸ਼ਨੀ ਦਿੱਤੀ ਮੱਗ ਨੇ

ਮਾਇਆ ਦੀ ਬੇਰੁਖ਼ੀ ਜੇ ਗ਼ੁੱਸਾ ਕਾਹਦਾ ਦਾਰੂ
ਮਿੱਟੀ ਉਹਦੇ ਸੰਗਦੀ ਦੌਲਤ ਜਿਹਦੇ ਸੰਗ ਨੇ

ਜਿਹਦੇ ਹੋਣ ਹੱਥ ਸਾਂਝੇ ਹਰ ਕੋਈ ਉਹਦੇ ਨਾਲ਼
ਪੰਛੀ ਦਾਣਾ ਚੁਗਦੇ ਯੂਸੁਫ਼ ਠੌਰਾਂ ਦੇ ਮੂੰਹ ਚੁਗ ਨੇ