Today is / 09 June, 2023

ਖੋਜ

ਤੈਂ ਪਰ ਮੇਰੀ ਜਾਨ ਫ਼ਿਦਾ

ਸਾਕੀ ਐਸਾ ਜਾਮ ਪਿਲਾਨਾ । ਜਿਸ ਪੀ ਹੋ ਜਾਊਂ ਦੀਵਾਨਾ । ਮਸਤ ਬੇਹੋਸ਼ ਮਿਸਲ ਪਰਵਾਨਾ । ਜਲ ਜਾਊਂ ਦਿਲਬਰ ਪਰ ਜਾ । ਤੈਂ ਪਰ ਮੇਰੀ ਜਾਨ ਫ਼ਿਦਾ ।੧। ਸੁਣ ਪਿਆਰੇ ਇਕ ਅਰਜ਼ ਹਮਾਰੀ । ਮੁਝਕੋ ਮਾਰੋ ਖੈਂਚ ਕਟਾਰੀ । ਜਾਂ ਸਾਨੂੰ ਆ ਮਿਲ ਇਕ ਵਾਰੀ । ਹਰ ਦਮ ਮੈਨੂੰ ਨਾ ਤਰਸਾ । ਤੈਂ ਪਰ ਮੇਰੀ ਜਾਨ ਫ਼ਿਦਾ ।੨। ਲੋਕਾਂ ਸਾਥ ਕਰੇਂ ਅਸ਼ਨਾਈ । ਔਰ ਹਮਾਰੇ ਸੰਗ ਲੜਾਈ । ਤੇਰੇ ਕੂਚੇ ਦਿਆਂ ਦੁਹਾਈ । ਕਬੀ ਤੋ ਗਲ ਸੇ ਆਨ ਲਗਾ । ਤੈਂ ਪਰ ਮੇਰੀ ਜਾਨ ਫ਼ਿਦਾ ।੩। ਆ ਮਿਲ ਸੋਹਣੀ ਸ਼ਕਲ ਪਿਆਰੀ । ਤੈਂ ਬਿਨ ਸੀਨੇ ਵਿਚ ਕਟਾਰੀ । ਦੂਜੀ ਵੈਰੀ ਖ਼ਲਕਤ ਸਾਰੀ । ਮੂਲ ਨਾ ਮੈਥੀਂ ਮੁੱਖ ਛਪਾ । ਤੈਂ ਪਰ ਮੇਰੀ ਜਾਨ ਫ਼ਿਦਾ ।੪। ਜਿਧਰ ਜਾਵਾਂ ਜੰਗ ਲੜਾਈਆਂ । ਹਾਇ ਮੈਂ ਭੁਲ ਅੱਖੀਆਂ ਲਾਈਆਂ । ਭੜਕਣ ਅੱਗਾਂ ਦੂਣ ਸਵਾਈਆਂ । ਇਸ਼ਕੇ ਦਿਤਾ ਸ਼ੋਰ ਮਚਾ । ਤੈਂ ਪਰ ਮੇਰੀ ਜਾਨ ਫ਼ਿਦਾ ।੫। ਜਬ ਕਾ ਤੇਰਾ ਹੂਆ ਨਜ਼ਾਰਾ । ਜਿਉਂ ਕਰ ਬਿਜਲੀ ਦਾ ਚਮਕਾਰਾ । ਹੋ ਗਿਆ ਏਹ ਦਿਲ ਪਾਰਾ ਪਾਰਾ । ਦਿਤਾ ਅਪਨਾ ਆਪ ਗਵਾ । ਤੈਂ ਪਰ ਮੇਰੀ ਜਾਨ ਫ਼ਿਦਾ ।੬। ਤੇਰੇ ਨੈਣ ਜਿਵੇਂ ਤਲਵਾਰਾਂ । ਫਟੇ ਆਸ਼ਕ ਬੇਸ਼ੁਮਾਰਾਂ । ਰੋਂਦੇ ਫਿਰਦੇ ਜੰਗਲ ਬਾਰਾਂ । ਮੂਲ ਨਾ ਮੈਥੀਂ ਸਚ ਪੁਛਾ । ਤੈਂ ਪਰ ਮੇਰੀ ਜਾਨ ਫ਼ਿਦਾ ।੭। ਦਸੋ ਗਲ ਤੁਮਾਰੀ ਆਵਾਂ । ਚਾਹੇ ਉਲਟੀ ਖੱਲ ਲੁਹਾਵਾਂ । ਤਾਂ ਭੀ ਪਿਛੇ ਕਦਮ ਨਾ ਪਾਵਾਂ । ਖੰਜਰ ਮਾਰ ਲਵੋ ਅਜ਼ਮਾ । ਤੈਂ ਪਰ ਮੇਰੀ ਜਾਨ ਫ਼ਿਦਾ ।੮। ਹਮ ਤੇਰੇ ਪਰ ਹੂਏ ਦੀਵਾਨੇ । ਦੀਵੇ ਪਰ ਜੈਸੇ ਪਰਵਾਨੇ । ਜਿਸਨੂੰ ਲਗੇ ਵੋਹੀ ਜਾਨੇ । ਬੇਖ਼ਬਰਾਂ ਨੂੰ ਖ਼ਬਰ ਨਾ ਕਾ । ਤੈਂ ਪਰ ਮੇਰੀ ਜਾਨ ਫ਼ਿਦਾ ।੯। ਤੂੰ ਹੈਂ ਸਾਗਰ ਹੁਸਨ ਪਿਆਰੇ । ਹਮ ਭੀ ਕਤਰੇ ਹੈਂ ਤੁਮਾਰੇ । ਆ ਹੁਣ ਜ਼ਾਹਿਰ ਦੇ ਨਜ਼ਾਰੇ । ਮੁਖ ਤੋਂ ਪੜਦਾ ਚਾਇ ਉਠਾ । ਤੈਂ ਪਰ ਮੇਰੀ ਜਾਨ ਫ਼ਿਦਾ ।੧੦। ਤੁਧ ਬਿਨ ਦੁਖੀ ਰੋਜ ਵਿਹਾਵਨ । ਬਰਸਨ ਨੈਣ ਬਰਸ ਝੜ ਲਾਵਨ । ਸਾਵਨ ਜਿਉਂ ਬਾਦਲ ਬਰਸਾਵਨ । ਰੋ ਰੋ ਦਿਤਾ ਬਹਿਰ ਵਗਾ । ਤੈਂ ਪਰ ਮੇਰੀ ਜਾਨ ਫ਼ਿਦਾ ।੧੧। ਮੈਂ ਜੀਵਾਂ ਮੁਖ ਦੇਖਾਂ ਤੇਰਾ । ਸੁਪਨੇ ਅੰਦਰ ਕਰ ਇਕ ਫੇਰਾ । ਦਿਲ ਵਿਚ ਆ ਗਿਆ ਦਿਲਬਰ ਮੇਰਾ । ਕਿਆ ਦੇਖਾਂ ਮੱਕੇ ਮੈਂ ਜਾ । ਤੈਂ ਪਰ ਮੇਰੀ ਜਾਨ ਫ਼ਿਦਾ ।੧੨। ਦੰਮ ਦੰਮ ਤੇਰਾ ਹੀ ਦੰਮ ਭਰਸਾਂ । ਜਾਂ ਤੂੰ ਜਾਸੇਂ ਤਾਂ ਮੈਂ ਮਰਸਾਂ । ਜਾਨ ਕੁਰਬਾਨ ਤੇਰੇ ਪਰ ਕਰਸਾਂ । ਤੂੰ ਭੀ ਮੈਨੂੰ ਨਾਹਿ ਭੁਲਾ । ਤੈਂ ਪਰ ਮੇਰੀ ਜਾਨ ਫ਼ਿਦਾ ।੧੩। ਸਾਕ ਅੰਗ ਸਭ ਦੂਰ ਸਿਧਾਰੇ । ਭਾਈ ਮੁਲਾਂ ਝੂਠੇ ਸਾਰੇ । ਬੇਦ ਕੁਰਾਨ ਨ ਕਾਮ ਹਮਾਰੇ । ਰਾਜ ਕਾਜ ਕੋ ਆਗ ਲਗਾ । ਤੈਂ ਪਰ ਮੇਰੀ ਜਾਨ ਫ਼ਿਦਾ ।੧੪। ਮੈਂ ਇਕ ਚਾਹੂੰ ਦਰਸ ਤੁਮਾਰਾ । ਤੁਧ ਬਿਨ ਕੂੜ ਸਗਲ ਸੰਸਾਰਾ । ਜੇ ਤੂੰ ਦੋਸਤ ਹੈਂ ਹਮਾਰਾ । ਮੈਨੂੰ ਅਪਨੇ ਸੰਗ ਮਿਲਾ । ਤੈਂ ਪਰ ਮੇਰੀ ਜਾਨ ਫ਼ਿਦਾ ।੧੫। ਕਹਿੰਦੇ ਆਰਫ਼ ਲੋਕ ਸਿਆਣੇ । ਤੂੰ ਹਰ ਰੰਗੀ ਮੌਜਾਂ ਮਾਣੇ । ਬਾਹਰ ਢੂੰਢਨ ਲੋਕ ਦੀਵਾਨੇ । ਤੈਨੂੰ ਤੁਧ ਬਿਨ ਲਖੇ ਨਾ ਕਾ । ਤੈਂ ਪਰ ਮੇਰੀ ਜਾਨ ਫ਼ਿਦਾ ।੧੬। ਹਾਇ ਹਾਇ ਪਿਆਰੇ ਕਿਉਂ ਮੁਖ ਮੋੜੇਂ । ਯਾਰੀ ਲਾਇ ਮੁਹਬਤ ਤੋੜੇਂ । ਸਾਥੋਂ ਤੋੜ ਔਰ ਸੰਗ ਜੋੜੇਂ । ਚਲਿਓਂ ਦਿਲ ਦਾ ਚੈਨ ਚੁਰਾ । ਤੈਂ ਪਰ ਮੇਰੀ ਜਾਨ ਫ਼ਿਦਾ ।੧੭। ਜੇਕਰ ਹੋਵੇ ਵਸਲ ਤੁਮਾਰਾ । ਇਹ ਦਿਲ ਟੁਟਾ ਜੁੜੇ ਹਮਾਰਾ । ਖ਼ਾਬ ਖ਼ਿਆਲ ਦਿਸੇ ਜਗ ਸਾਰਾ । ਐਸੀ ਮਸਤ ਸ਼ਰਾਬ ਪਿਲਾ । ਤੈਂ ਪਰ ਮੇਰੀ ਜਾਨ ਫ਼ਿਦਾ ।੧੮। ਤੈਨੂੰ ਮਿਲ ਜੋ ਲੱਜਤ ਪਾਈ । ਸੋ ਮੈਂ ਕਿਸਨੂੰ ਕਹਾਂ ਸੁਣਾਈ । ਕਹਿਣੇ ਸੁਣਨੇ ਵਿਚ ਨਾ ਆਈ । ਓਸ ਜਗਾ ਪਰ ਬੰਦ ਜੁਬਾਂ । ਤੈਂ ਪਰ ਮੇਰੀ ਜਾਨ ਫ਼ਿਦਾ ।੧੯। ਜਾਂ ਮੈਂ ਅਪਨਾ ਆਪ ਗਵਾਇਆ । ਹਰ ਰੰਗ ਆਪੇ ਆਪ ਸਮਾਇਆ । ਖ਼ੁਦੀ ਛੋਡ ਖ਼ੁਦਾਉ ਕਹਾਇਆ । ਗਿਆ ਸਮੁੰਦ ਹਬਾਬ ਸਮਾ । ਤੈਂ ਪਰ ਮੇਰੀ ਜਾਨ ਫ਼ਿਦਾ ।੨੦। ਪਾਲ ਸਿੰਘ ਆਰਫ਼ ਸੁਣ ਪਿਆਰੇ । ਤੇਰੇ ਹੀ ਸਭ ਰੰਗ ਪਸਾਰੇ । ਮੈ ਮੈ ਛੋਡੀ ਸਭੀ ਹਮਾਰੇ । ਤੂੰ ਮੈਂ ਅੰਦਰ ਫ਼ਰਕ ਨਾ ਕਾ । ਤੈਂ ਪਰ ਮੇਰੀ ਜਾਨ ਫ਼ਿਦਾ ।੨੧।

See this page in:   Roman    ਗੁਰਮੁਖੀ    شاہ مُکھی
ਪਾਲ਼ ਸਿੰਘ ਆਰਿਫ਼ Picture

ਪਾਲ਼ ਸਿੰਘ ਆਰਿਫ਼ ਦਾ ਤਾਅਲੁੱਕ ਅੰਮ੍ਰਿਤਸਰ ਦੇ ਪਿੰਡ ਪਢਾਰੀ ਤੋਂ ਸੀ। ਇਕ ਸ਼ਾਇਰ ਹੋਵਣ ਦੇ ਨਾਲ਼ ...

ਪਾਲ਼ ਸਿੰਘ ਆਰਿਫ਼ ਦੀ ਹੋਰ ਕਵਿਤਾ