See this page in :
ਕੁਝ ਅੱਥਰੂ ਹਾਏ ਇੰਜ ਦੇ ਜਿਹੜੇ ਨਾ ਹੈ ਡੱਕਣ ਆਲੇ
ਜੁਸੀਵ ਨਚੜਨ ਲੱਗ ਪਏ, ਅਖਯੋ ਦਰਿਆ ਵਗਣ ਆਲੇ
ਪੈਲ਼ੀ ਦੇ ਵਿਚ ਸ਼ੋਹ ਦਰਿਆ ਦਾ ਪਾਣੀ ਖੁੱਲ੍ਹਾ ਰਾਹਨਦਾ
ਰੱਤੋਂ ਰੱਤੀਂ ਨਸਰ ਵੈਂਦੇ ਬੂਟੇ ਨਿਸਰਨ ਆਲੇ
ਅੱਗ ਤੇ ਪਾਣੀ ਰਲ ਕੇ ਟੁਰ ਸਨ ਵੇਖੋ ਕੱਥੂ ਤਾਈਂ
ਅੱਖ ਤੁਰ ਮਨ ਆਲੀ ਸਾਡੀ, ਦਿਲ ਨੀਂ ਧੁਖਣ ਆਲੇ
ਸਿਰ ਤੇ ਕਦੀ ਨਈਂ ਧਰਿਆ ਉਨ੍ਹਾਂ ਭਰ ਕੇ ਘੜਾ ਚਰੋਕਾ
ਖੂਹ ਤੇ ਪਾਣੀ ਕਦੀ ਨਈਂ ਆਏ, ਲਾਹੁਣ ਲਮਕਾਵਨ ਆਲੇ
ਸਾਡਾ ਕੰਮ ਨਈਂ ਡਟ ਖਲੋਨੜਾਂ ਹਮਲਾ ਆਵਰਾਂ ਅੱਗੇ
ਅਕੜ ਬਕੜ ਭਮਾਂ ਭੂ ਤੇ ਅਸੀਂ ਪੁੱਗਣ ਆਲੇ
ਖ਼ੋਰੇ ਕਿਉਂ ਅੱਜ ਗਲੀ ਵਿਚੋ ਮੁੱਖ ਪਰਤਾ ਕੇ ਲੰਘੇ
ਕਾਬਲ ਸਾਈਂ ਮਿੱਥੇ ਉਤੇ ਵੱਟ ਨਾ ਪਾਵਨ ਆਲੇ
Reference: Appar; Sanjh; Page 51
ਕਾਬਲ ਜਾਫ਼ਰੀ ਦੀ ਹੋਰ ਕਵਿਤਾ
- ⟩ ਉੱਕਰੇ
- ⟩ ਕੁਝ ਅੱਥਰੂ ਹਾਏ ਇੰਜ ਦੇ ਜਿਹੜੇ ਨਾ ਹੈ ਡੱਕਣ ਆਲੇ
- ⟩ ਦਿਲ ਨਗਰੀ ਵਿਚ ਸੀਸੇ ਪਰੀਆਂ ਸਮਾ ਕੇ ਬੈਠਿਆਂ ਹੋਈਆਂ
- ⟩ ਦਿਲ ਵਿਚ ਕਦੀ ਵੀ ਮੇਲ ਨਾ ਰੱਖਣੀ, ਸਾਫ਼ ਤੇ ਸੱਚੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਕਰਨਾ
- ⟩ ਧੜ ਕੂੰ ਧੜ ਕੂੰ ਇਹ ਦਿਲ ਮੇਰਾ, ਫੜ ਕੂੰ ਫੜ ਕੂੰ ਅੱਖ
- ⟩ ਪਲ ਦੋ ਪਲ ਦੀ ਖੇਡ ਨਿਕੰਮੀ ਜਾਲੇ ਦਰਦ ਵਿਛੋੜੇ ਕੌਣ
- ⟩ ਪੁਮਲੀ ਉੱਤੇ ਪਏ ਕੁਰਲਾਉਣ, ਮੀਂਹਾਂ ਝੱਖੜਾਂ ਜੋਗੇ
- ⟩ ਬਿਸਮ ਅੱਲ੍ਹਾ ਦੀ ਤਸਵੀਰ
- ⟩ ਬੋਲੀਆਂ
- ⟩ ਲੰਘੇ ਵੇਲੇ ਚੋਹਬਦੇ , ਅਜੇ ਅੱਖੀਂ ਸਾਡੀਆਂ
- ⟩ ਕਾਬਲ ਜਾਫ਼ਰੀ ਦੀ ਸਾਰੀ ਕਵਿਤਾ