ਅੰਮੀ ਲਈ

ਚਿੱਟੇ ਕੱਪੜੇ ਮੰਗਦੀ ਮਰ ਗਈ
ਦਿਲ ਦੀਆਂ ਚੀਕਾਂ ਕਿੱਥੇ ਸੁੰਨਾਂ
ਕੁੱਕੜ ਕੰਡੇ, ਨੇੜੇ ਮੇਰੇ
ਮਰ ਗਈ ਆਂ ਮੈਂ ਕਿਨਹੂੰ ਦੱਸਾਂ
ਮਾਂ ਦੀ ਕਬਰੇ ਰੰਗੀ ਚੁਣੀ
ਘੁੰਡ ਕਬਰ ਦਾ ਕਿਵੇਂ ਚੁੱਕਾਂ

ਖ਼ਾਲੀ ਅੱਖਾਂ ਮੱਕੇ ਅੱਥਰੂ
ਮਾਂ ਦੀ ਕਬਰੇ ਕਸਰਾਂ ਵਸਾਂ
ਭੈਣਾਂ ਰੋਵਣ, ਵੀਰ ਵੀ ਰੋਵੇ
ਭਾਂਬੜ ਦੁੱਖ ਦਾ ਕਿੱਥੇ ਰੁੱਖਾਂ

ਕਫ਼ਨ ਤੋਂ ਸੋਹਣੀ ਮਾਂ ਸੀ ਮੇਰੀ
ਕਬਰ ਤੋਂ ਸੋਹਣੀ ਮਾਂ ਸੀ ਮੇਰੀ
ਰੱਬਾ! ਮੈਨੂੰ ਡਾਹਢੀਆਂ ਪੈਰਾਂ
ਘੁੰਡ ਕਬਰ ਦਾ ਅੱਜ ਮੈਂ ਕਿਡਾਂ

ਸਾਰਾ ਸ਼ਗਫ਼ਤਾ ਦੀ ਹੋਰ ਕਵਿਤਾ

• ⟩  ਅੱਗ ਦੀ ਲੋੜ
• ⟩  ਕੂੜੇ ਕੱਪੜੇ ਤੇ ਮਿੱਟੀ ਰੰਗ ਮੇਰਾ
• ⟩  ਕੂੰਜ ਆਪਣੀ ਛਾਂ ਲੈ ਕੇ ਉੱਡ ਗਈ
• ⟩  ਚੁੱਪ ਦੀ ਸਾਂਝ
• ⟩  ਚੰਨ ਵਸਣ ਨਹੀਂ ਦਿੰਦਾ
• ⟩  ਸਾਰਾ ਸ਼ਗਫ਼ਤਾ ਦੀ ਸਾਰੀ ਕਵਿਤਾ