ਫ਼ਜਰੀਂ ਵੇਲੇ ਅੱਠ ਸਵੇਲੇ

ਸੁਲਤਾਨ ਬਾਹੂ

ਫ਼ਜਰੀਂ ਵੇਲੇ ਉਠ ਸਵੇਲੇ, ਆਨ ਕਰਨ ਮਜ਼ਦੂਰੀ ਹੋ ਕਾਂਵਾਂ ਇੱਲਾਂ, ਹਕਸੀ ਗੱਲਾਂ, ਤਰੀਜੀ ਰਲੀ ਚਨਡੋਰੀ ਹੋ ਮਾਰਨ ਚੀਖ਼ਾਂ, ਕਰਨ ਮੁਸ਼ੱਕਤ, ਪੱਟ ਪਿੱਟ ਕੱਢ ਅੰਗੂਰੀ ਹੋ ਸਾਰੀ ਉਮਰ ਪੁਟੀਂਦੀਆਂ ਗੁਜ਼ਰੀ ਕਦੀ ਨਾ ਪਈ ਆ ਪੂਰੀ ਹੋ

Share on: Facebook or Twitter
Read this poem in: Roman or Shahmukhi