ਵੱਸ ਨਹੀਂ ਮੇਰੇ ਕੱਲੀ ਦੇ
ਮੈਨੂੰ ਯਾਰ ਤਸੱਲੀ ਦੇ!
ਮਿਹਣੇ, ਤੁਹਫ਼ੇ ਹੁੰਦੇ ਨੇਂ
ਵਾਪਸ ਨਹੀਓਂ ਘ੍ਘੱਲੀ ਦੇ
ਬੰਦਾ ਮਧਿਆ ਜਾਂਦਾ ਏ
ਐਵੇਂ ਰਾਹ ਨਹੀਂ ਮਿਲੀ ਦੇ
ਪਲ ਹਿੱਜਰਾਂ ਦੇ ਔਖੇ ਨੇਂ
ਤੇਰੀ ਖ਼ਾਤਿਰ ਜੁਲੀ ਦੇ
ਫ਼ਰਜ਼ ਨਿਭਾਉਂਦੀ ਆਈ ਆਂ
ਬਿੱਲੀ ਦੇ ਗਲ ਟੱਲੀ ਦੇ
ਹੱਦੋਂ ਬਹੁਤਾ ਹੱਸਦੀ ਏ
ਵੱਸ ਜੋ ਕੁੱਝ ਨਹੀਂ ਜੁਲੀ ਦੇ
ਤਾਹਿਰਾ ਪਾਣੀ ਭਰਦੀ ਏ
ਤੇਰੀ ਨਜ਼ਰ ਸੂਲੀ ਦੇ
