ਲੱਖ ਕਰੋੜਾਂ ਤਾਰੇ ਚਮਕਣ, ਫੇਰ ਵੀ ਕਾਲੀ ਲੱਗੇ । ਅਜਮਲ ਅੱਜ ਦੀ ਰਾਤ ਕਦੇ ਨਾ ਮੁੱਕਣ ਵਾਲੀ ਲੱਗੇ । ਅੱਖਾਂ ਵਿਚ ਪਰਛਾਵੇਂ ਨੱਚਣ, ਦਿਲ ਵਿਚ ਧੂੜਾਂ ਉੱਡਣ, ਅਜਮਲ ਫੇਰ ਗ਼ਮਾਂ ਦੀ ਨ੍ਹੇਰੀ ਝੁੱਲਣ ਵਾਲੀ ਲੱਗੇ । ਸੁੱਕੇ ਪੱਤਰ ਕਿਹੜੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਨਾਲ ਮੈਂ ਉਸ ਦੇ ਦੇਖਾਂ, ਅਜਮਲ ਜਿਹੜੇ ਬੂਟੇ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਫੁੱਲ ਵੀ ਹਾਲੀ ਲੱਗੇ । ਮਸਲ ਰਿਹਾ ਏ ਜਿਹੜਾ ਪੈਰਾਂ ਥੱਲੇ ਗ਼ੁਨਚਾ-ਗ਼ੁਨਚਾ, ਅਜਮਲ ਉਹੋ ਮੈਨੂੰ ਉਸ ਗੁਲਸ਼ਨ ਦਾ ਮਾਲੀ ਲੱਗੇ । ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਜੋ ਲਗਦੈ ਲੱਗੇ, ਜੋ ਦਿਸਦਾ ਏ ਦਿੱਸੇ, ਅਜਮਲ ਮੈਨੂੰ ਤੇ ਚੰਨ ਉਹਦੇ ਕੰਨ ਦੀ ਵਾਲੀ ਲੱਗੇ ।
