ਕਰ ਕੱਤਣ ਵੱਲ ਧਿਆਣ ਕੁੜੇ

ਕਰ ਕੱਤਣ ਵੱਲ ਧਿਆਨ ਕੁੜੇ

ਨਿਤ ਮੱਤੀਂ ਦੇਂਦੀ ਮਾਂ, ਧੀਆ
ਕਿਉਂ ਫਿਰਨੀ ਏਂ ਐਵੇਂ, ਆ ਧੀਆ
ਨੀ ਸ਼ਰਮ ਹਯਾ ਨੂੰ ਗਵਾ ਧੀਆ
ਤੂੰ ਕਦੀ ਤਾਂ ਸਮਝ ਨਦਾਨ ਕੁੜੇ

ਕਰ ਕੱਤਣ ਵੱਲ ਧਿਆਨ ਕੁੜੇ

ਚਰਖ਼ਾ ਮੁਫਤ ਤੇਰੇ ਹੱਥ ਆਇਆ
ਪੱਲਿਉਂ ਨਹੀਂ ਕੁਝ ਖੋਲ੍ਹ ਗਵਾਇਆ
ਨਹੀਉਂ ਕਦਰ ਮਿਹਨਤ ਦਾ ਪਾਇਆ
ਜਦ ਹੋਇਆ ਕੰਮ ਆਸਾਨ ਕੁੜੇ

ਕਰ ਕੱਤਣ ਵੱਲ ਧਿਆਨ ਕੁੜੇ

ਚਰਖ਼ਾ ਬਣਿਆ ਖ਼ਾਤਰ ਤੇਰੀ
ਖੇਡਣ ਦੀ ਕਰ ਹਿਰਸ ਥੁਰੇੜੀ
ਹੋਣਾ ਨਹੀਉਂ ਹੋਰ ਵਡੇਰੀ
ਮਤ ਕਰ ਕੋਈ ਅਗਿਆਨ ਕੁੜੇ

ਕਰ ਕੱਤਣ ਵੱਲ ਧਿਆਨ ਕੁੜੇ

ਚਰਖ਼ਾ ਤੇਰਾ ਰੰਗ ਰੰਗੀਲਾ
ਰੀਸ ਕਰੇਂਦਾ ਸਭ ਕਬੀਲਾ
ਚਲਦੇ ਚਾਰੇ ਕਰ ਲੈ ਹੀਲਾ
ਹੋ ਘਰ ਦੇ ਵਿਚ ਆਵਾਦਾਨ ਕੁੜੇ

ਕਰ ਕੱਤਣ ਵੱਲ ਧਿਆਨ ਕੁੜੇ

ਇਸ ਚਰਖ਼ੇ ਦੀ ਕੀਮਤ ਭਾਰੀ
ਤੂੰ ਕੀ ਜਾਣੇ ਕਦਰ ਗਵਾਰੀ
ਉੱਚੀ ਨਜ਼ਰ ਫਿਰੇਂ ਹੰਕਾਰੀ
ਵਿਚ ਆਪਣੇ ਸ਼ਾਨ ਗੁਮਾਨ ਕੁੜੇ

ਕਰ ਕੱਤਣ ਵੱਲ ਧਿਆਨ ਕੁੜੇ

ਮੈਂ ਕੂਕਾਂ ਕਰ ਖਲੀਆਂ ਬਾਹੀਂ
ਨਾ ਹੋ ਗ਼ਾਫ਼ਲ ਸਮਝ ਕਦਾਹੀਂ
ਐਸਾ ਚਰਖ਼ਾ ਘੜਨਾ ਨਾਹੀਂ
ਫੇਰ ਕਿਸੇ ਤਰਖਾਣ ਕੁੜੇ

ਕਰ ਕੱਤਣ ਵੱਲ ਧਿਆਨ ਕੁੜੇ

ਇਹ ਚਰਖ਼ਾ ਤੂੰ ਕਿਉਂ ਗਵਾਇਆ
ਕਿਉਂ ਤੂੰ ਖੇਹ ਦੇ ਵਿਚ ਰਲਾਇਆ
ਜਦ ਦਾ ਹੱਥ ਤੇਰੇ ਇਹ ਆਇਆ
ਤੂੰ ਕਦੇ ਨਾ ਡਾਹਿਆ ਆਣ ਕੁੜੇ

ਕਰ ਕੱਤਣ ਵੱਲ ਧਿਆਨ ਕੁੜੇ

ਨਿੱਤ ਮਤੀਂ ਦਿਆਂ ਵਲੱਲੀ ਨੂੰ
ਇਸ ਭੋਲੀ, ਕਮਲੀ, ਝੱਲੀ ਨੂੰ
ਜਦ ਪਵੇਗਾ ਵਖ਼ਤ ਇਕੱਲੀ ਨੂੰ
ਤਦ ਹਾ ਹਾ ਕਰਸੀ ਜਾਨ ਕੁੜੇ

ਕਰ ਕੱਤਣ ਵੱਲ ਧਿਆਨ ਕੁੜੇ

ਮੁਢੋਂ ਦੀ ਤੂੰ ਰਿਜ਼ਕ ਵਿਹੂਣੀ
ਗੋਹੜਿਉਂ ਨਾ ਤੂੰ ਕੱਤੀ ਪੂਣੀ
ਹੁਣ ਕਿਉਂ ਫਿਰਨੀ ਏਂ ਨਿੰਮੋਂ ਝੂਣੀ
ਕਿਸ ਦਾ ਕਰੇਂ ਗੁਮਾਨ ਕੁੜੇ

ਕਰ ਕੱਤਣ ਵੱਲ ਧਿਆਨ ਕੁੜੇ

ਨਾ ਤੱਕਲਾ ਰਾਸ ਕਰਾਵੇਂ ਤੂੰ
ਨਾ ਬਾਇੜ ਮਾਲ੍ਹ ਪਵਾਵੇਂ ਤੂੰ
ਕਿਉਂ ਘੜੀ ਮੁੜੀ ਚਰਖ਼ਾ ਚਾਵੇਂ ਤੂੰ
ਤੂੰ ਕਰਨੀ ਏਂ ਆਪਣਾ ਜ਼ਿਆਨ ਕੁੜੇ

ਕਰ ਕੱਤਣ ਵੱਲ ਧਿਆਨ ਕੁੜੇ

ਡਿੰਗਾ ਤੱਕਲਾ ਰਾਸ ਕਰਾ ਲੈ
ਨਾਲ ਸ਼ਤਾਬੀ ਬਾਇੜ ਪਵਾ ਲੈ
ਜਿਉਂ ਕਰ ਵਗੇ ਤਿਵੇਂ ਵਗਾ ਲੈ
ਮਤ ਕਰ ਕੋਈ ਅਗਿਆਨ ਕੁੜੇ

ਕਰ ਕੱਤਣ ਵੱਲ ਧਿਆਨ ਕੁੜੇ

ਅੱਜ ਘਰ ਵਿਚ ਨਵੀਂ ਕਪਾਹ ਕੁੜੇ
ਤੂੰ ਝਬ ਝਬ ਵੇਲਣਾ ਡਾਹ ਕੁੜੇ
ਰੂੰ ਵੇਲ ਪਿੰਜਾਵਣ ਜਾਹ ਕੁੜੇ
ਮੁੜ ਕੱਲ੍ਹ ਨਾ ਤੇਰਾ ਜਾਣ ਕੁੜੇ

ਕਰ ਕੱਤਣ ਵੱਲ ਧਿਆਨ ਕੁੜੇ

ਜਦ ਰੂੰ ਪਿੰਜਾ ਲਿਆਵੇਂਗੀ
ਸਈਆਂ ਵਿਚ ਪੂਣੀਆਂ ਪਾਵੇਂਗੀ
ਮੁੜ ਆਪ ਹੀ ਪਈ ਭਾਵੇਂਗੀ
ਵਿਚ ਸਾਰੇ ਜੱਗ ਜਹਾਨ ਕੁੜੇ

ਕਰ ਕੱਤਣ ਵੱਲ ਧਿਆਨ ਕੁੜੇ

ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਦੀਆਂ ਸਭ ਸਈਆਂ ਨੀ
ਕੱਤ ਪੂਣੀਆਂ ਸਭਨਾ ਲਈਆਂ ਨੀ
ਤੈਨੂੰ ਬੈਠੀ ਨੂੰ ਪਿਛੋਂ ਪਈਆਂ ਨੇ
ਕਿਉਂ ਬੈਠੀ ਏਂ ਹੁਣ ਹੈਰਾਨ ਕੁੜੇ

ਕਰ ਕੱਤਣ ਵੱਲ ਧਿਆਨ ਕੁੜੇ

ਦੀਵਾ ਆਪਣੇ ਪਾਸ ਜਗਾਵੀਂ
ਕੱਤ ਕੱਤ ਸੂਤ ਭਰੋਟੇ ਪਾਵੀਂ
ਅੱਖੀਂ ਵਿਚੋਂ ਰਾਤ ਲੰਘਾਵੀਂ
ਔਖੀ ਕਰਕੇ ਜਾਨ ਕੁੜੇ

ਕਰ ਕੱਤਣ ਵੱਲ ਧਿਆਨ ਕੁੜੇ

ਇਹ ਪੇਕਾ ਰਾਜ ਦਿਨ ਚਾਰ ਕੁੜੇ
ਨਾ ਖੇਡੋ ਖੇਡ ਗੁਜ਼ਾਰ ਕੁੜੇ
ਨਾ ਰਹੋ ਵਿਹਲੀ ਕਰ ਕਾਰ ਕੁੜੇ
ਘਰ ਬਾਰ ਨਾ ਕਰ ਵੀਰਾਨ ਕੁੜੇ

ਕਰ ਕੱਤਣ ਵੱਲ ਧਿਆਨ ਕੁੜੇ

ਤੂੰ ਸੁਤਿਆਂ ਰੈਣ ਗੁਜ਼ਾਰ ਨਹੀਂ
ਮੁੜ ਆਉਣਾ ਦੂਜੀ ਵਾਰ ਨਹੀਂ
ਫਿਰ ਬਹਿਣਾ ਏਸ ਭੰਡਾਰ ਨਹੀਂ
ਵਿਚ ਇਕੋ ਜੇਡੇ ਹਾਣ ਕੁੜੇ

ਕਰ ਕੱਤਣ ਵੱਲ ਧਿਆਨ ਕੁੜੇ

ਤੂੰ ਸਦਾ ਨਾ ਪੇਕੇ ਰਹਿਣਾ ਏਂ
ਨਾ ਪਾਸ ਅੰਬੜੀ ਦੇ ਬਹਿਣਾ ਏਂ
ਭਾ੍ ਅੰਤ ਵਿਛੋੜਾ ਸਹਿਣਾ ਏਂ
ਵੱਸ ਪਏਂਗੀ ਸੱਸ ਨਨਾਣ ਕੁੜੇ

ਕਰ ਕੱਤਣ ਵੱਲ ਧਿਆਨ ਕੁੜੇ

ਕੱਤ ਲੈ ਨੀ ਕੁਝ, ਕਤਾ ਲੈ ਨੀ
ਹੁਣ ਤਾਣੀ ਤੰਦ ਉਣਾ ਲੈ ਨੀ
ਤੂੰ ਆਪਣਾ ਦਾਜ ਰੰਗਾ ਲੈ ਨੀ
ਤੂੰ ਤਦ ਹੋਵੇਂ ਪਰਧਾਨ ਕੁੜੇ

ਕਰ ਕੱਤਣ ਵੱਲ ਧਿਆਨ ਕੁੜੇ

ਜਦ ਘਰ ਬੇਗਾਨੇ ਜਾਵੇਂ ਗੀ
ਮੁੜ ਵੱਤ ਨਾ ਓਥੋਂ ਆਵੇਂ ਗੀ
ਓਥੇ ਜਾ ਕੇ ਪਛੋ ਤਾਵੇਂ ਗੀ
ਕੁਝ ਅਗਦੋਂ ਕਰ ਸਮਿਆਨ ਕੁੜੇ

ਕਰ ਕੱਤਣ ਵੱਲ ਧਿਆਨ ਕੁੜੇ

ਅੱਜ ਐਡਾ ਤੇਰਾ ਕੰਮ ਕੁੜੇ
ਕਿਉਂ ਹੋਈ ਏਂ ਬੇ ਗ਼ਮ ਕੁੜੇ
ਕੀਹ ਕਰ ਲੈਣਾ ਉਸ ਦੰਮ ਕੁੜੇ
ਜਦ ਘਰ ਆਏ ਮਹਿਮਾਨ ਕੁੜੇ

ਕਰ ਕੱਤਣ ਵੱਲ ਧਿਆਨ ਕੁੜੇ

ਜਦ ਸਭ ਸਈਆਂ ਟੁਰ ਜਾਣ ਗੀਆਂ
ਫਿਰ ਓਥੋਂ ਮੂਲ ਨਾ ਆਉਣ ਗੀਆਂ
ਆ ਚਰਖ਼ੇ ਮੂਲ ਨਾ ਡਾਹੁਣ ਗੀਆਂ
ਤੇਰਾ ਤ੍ਰਿੰਞਣ ਪਿਆ ਵੀਰਾਨ ਕੁੜੇ

ਕਰ ਕੱਤਣ ਵੱਲ ਧਿਆਨ ਕੁੜੇ

ਕਰ ਮਾਣ ਨਾ ਹੁਸਨ ਜਵਾਨੀ ਦਾ
ਪਰਦੇਸ ਨਾ ਰਹਿਣ ਸੈਲਾਨੀ ਦਾ
ਕੋਈ ਦੁਨੀਆਂ ਝੂਠੀ ਫ਼ਾਨੀ ਦਾ
ਨਾ ਰਹਿਸੀ ਨਾਮ ਨਿਸ਼ਾਨ ਕੁੜੇ

ਕਰ ਕੱਤਣ ਵੱਲ ਧਿਆਨ ਕੁੜੇ

ਇਕ ਔਖਾ ਵੇਲਾ ਆਵੇਗਾ
ਸਭ ਸਾਕ ਸੈਣ ਭੱਜ ਜਾਵੇਗਾ
ਕਰ ਮਦਦ ਪਾਰ ਲੰਘਾਵੇਗਾ
ਉਹ ਬੁੱਲ੍ਹੇ ਦਾ ਸੁਲਤਾਨ ਕੁੜੇ

ਕਰ ਕੱਤਣ ਵੱਲ ਧਿਆਨ ਕੁੜੇ