ਤੇਰੇ ਇਸ਼ਕ ਨਚਾਇਆ ਕਰ ਕੇ ਥੇਹ ਥੇਹ ਤੇਰੇ ਇਸ਼ਕ ਨੇ ਡੇਰਾ, ਮੇਰੇ ਅੰਦਰ ਕੀਤਾ ਭਰ ਕੇ ਜ਼ਹਿਰ ਪਿਆਲਾ, ਮੈਂ ਤਾਂ ਆਪੇ ਪੀਤਾ ਝਬਦੇ ਬੋਹੜੀਂ ਵੇ ਤਬੀਬਾ, ਨਹੀਂ ਤੇ ਮੈਂ ਮਰ ਗਿਆਂ ਤੇਰੇ ਇਸ਼ਕ ਨਚਾਇਆ ਕਰ ਕੇ ਥੇਹ ਥੇਹ ਛੁਪ ਗਿਆ ਵੇ ਸੂਰਜ, ਬਾਹਰ ਰਹਿ ਗਈ ਆ ਲਾਲੀ ਵੇ ਮੈਂ ਸਦਕੇ ਹੋਵਾਂ, ਦੇਵੀਂ ਮੁੜ ਜੇ ਵਿਖਾਲੀ ਪੈਰਾ! ਮੈਂ ਭੁੱਲ ਗਈ ਆਂ ਤੇਰੇ ਨਾਲ਼ ਨਾ ਗਈ ਆ ਤੇਰੇ ਇਸ਼ਕ ਨਚਾਇਆ ਕਰ ਕੇ ਥੇਹ ਥੇਹ ਏਸ ਇਸ਼ਕ ਦੇ ਕੋਲੋਂ, ਮੈਨੂੰ ਹਟਕ ਨਾ ਮਾਏ ਲਾਹੋ ਜਾਂਦੜੇ ਬੇੜੇ, ਕਿਹੜਾ ਮੋੜ ਲਿਆਏ ਮੇਰੀ ਅਕਲ ਜੋ ਭਲੀ, ਨਾਲ਼ ਮੁਹਾਣੀਆਂ ਦੇ ਗਈ ਆ ਤੇਰੇ ਇਸ਼ਕ ਨਚਾਇਆ ਕਰ ਕੇ ਥੇਹ ਥੇਹ ਏਸ ਇਸ਼ਕੇ ਦੀ ਝੰਗੀ ਵਿਚ ਮੋਰ ਬੁਲੇਂਦਾ ਸਾਨੂੰ ਕਿਬਲਾ ਤੇ ਕਾਅਬਾ, ਸੋਹਣਾ ਯਾਰ ਦਿਸੀਂਦਾ ਸਾਨੂੰ ਘਾਇਲ ਕਰ ਕੇ, ਫੇਰ ਖ਼ਬਰ ਨਾ ਲਈ ਆ ਤੇਰੇ ਇਸ਼ਕ ਨਚਾਇਆ ਕਰ ਕੇ ਥੇਹ ਥੇਹ ਬੁੱਲ੍ਹਾ ਸ਼ਿਵਾ ਨੇ ਆਂਦਾ, ਮੈਨੂੰ ਇਨਾਇਤ ਦੇ ਬੂਹੇ ਜਿਸ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਪਵਾਏ , ਚੋਲੇ ਸਾਵੇ ਤੇ ਸੂਹੇ ਜਾਂ ਮੈਂ ਮਾਰੀ ਹੈ ਅੱਡੀ, ਮਿਲ ਪਿਆ ਹੈ ਵਹਿਆ ਤੇਰੇ ਇਸ਼ਕ ਨਚਾਇਆ ਕਰ ਕੇ ਥੇਹ ਥੇਹ
