ਥੋੜੀਆਂ ਵਧੀਰੀਆਂ ਨੇਂ, ਸੁਬਹੇ ਹੇਰਾਫੇਰੀਆਂ ਨੇਂ

ਇਰਸ਼ਾਦ ਸੰਧੂ

ਥੋੜੀਆਂ ਵਧੀਰੀਆਂ ਨੇਂ, ਸੁਬਹੇ ਹੇਰਾਫੇਰੀਆਂ ਨੇਂ ਨੀਵੀਆਂ ਉਚੇਰੀਆਂ ਨੇਂ,ਸੁਬਹੇ ਹੇਰਾਫੇਰੀਆਂ ਨੇਂ ਮੇਰੀਆਂ ਯਾ ਤੇਰੀਆਂ ਨੇਂ,ਤੇਰੀਆਂ ਯਾ ਮੇਰੀਆਂ ਨੇਂ ਸੁਬਹੇ ਹੇਰਾਫੇਰੀਆਂ ਨੇਂ ,ਸੁਬਹੇ ਹੇਰਾਫੇਰੀਆਂ ਨੇਂ ਕਾਲਕਾਂ ਨੂੰ ਧੋਂਦਿਆਂ ਵੀ, ਚਾਨਣਾਂ ਦੇ ਹੁੰਦਿਆਂ ਵੀ ਰਾਤਾਂ ਜੋ ਅਨ੍ਹੇਰੀਆਂ ਨੇਂ,ਸੁਬਹੇ ਹੇਰਾਫੇਰੀਆਂ ਨੇਂ ਪਾਉਂਦੇ ਜੋ ਰਟੜੇ ਵੀ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਤੋਂ ਈ ਵਟੜੇ ਵੀ ਖਾਂਦੀਆਂ ਕਿਉਂ ਬੇਰੀਆਂ ਨੇਂ, ਸੁਬਹੇ ਹੇਰਾਫੇਰੀਆਂ ਨੇਂ ਅੱਗੇ ਪਿੱਛੇ ਡੋਲਣਾ ਨਹੀਂ, ਮੂੰਹਾਂ ਉਤੇ ਬੋਲਣਾ ਨਹੀਂ, ਕਾਹਦੀਆਂ ਦਲੇਰੀਆਂ ਨੇਂ,ਸੁਬਹੇ ਹੇਰਾਫੇਰੀਆਂ ਨੇਂ ਰੁਘਾਂ ਮੂੰਹੀਂ ਖਾਉਂਦੇ ਨੇਂ,ਸਾਨੂੰ ਜੋ ਵਖਾਵਨਦੇ ਨੇਂ ਚਿਕੜਾਂ ਤੇ ਗਿਰੀਆਂ ਨੇਂ,ਸੁਬਹੇ ਹੇਰਾਫੇਰੀਆਂ ਨੇਂ ਸਾਨੂੰ ਈ ਨੀਂ ਧੋਂਦਿਆਂ ਜੋ, ਸਾਡੇ ਤੋਂ ਈ ਹੁੰਦੀਆਂ ਜੂ ਕਾਹਲਿਆਂ ਯਾ ਦੇਰੀਆਂ ਨੇਂ,ਸਭੇ ਹੇਰਾਫੇਰੀਆਂ ਨੇਂ ਸ਼ੀਸ਼ੜੇ ਵਿਖਾਂਦਿਆਂ ਲਈ, ਰਾਹੇ ਰਾਹੇ ਜਾਂਦਿਆਂ ਲਈ ਖੱਡ ੜੇ ਤੇ ਢੇਰੀਆਂ ਨੇਂ,ਸਭੇ ਹੇਰਾਫੇਰੀਆਂ ਨੇਂ ਗਿੱਦੜਾਂ ਤੇ ਚੇਤਾਂ ਨੇਂ, ਉਥੇ ਕਈ ਪਲੀਤਾਂ ਨੇਂ ਭੇਡਾਂ ਜਿਵੇਂ ਘੇਰੀਆਂ ਨੇਂ, ਸਭੇ ਹੇਰਾਫੇਰੀਆਂ ਨੇਂ ਸੰਧੂ ਜੋ ਲਸੀਰਿਆਂ ਸੀ, ਹਾਲੇ ਵੇ ਲਸੀਰਿਆਂ ਨੇਂ ਦਸਾਂ ਕਿਉਂ ਲਸੀਰਿਆਂ ਨੇਂ,ਸਭੇ ਹੇਰਾਫੇਰੀਆਂ ਨੇਂ

Share on: Facebook or Twitter
Read this poem in: Roman or Shahmukhi

ਇਰਸ਼ਾਦ ਸੰਧੂ ਦੀ ਹੋਰ ਕਵਿਤਾ