ਖ਼ੁਸ਼ ਤਬਾ ਕਵਿਤਾ
ਸੀ ਹਰਫ਼ੀ
- ⟩ ਅੱਖੀਆਂ ਥੀਂ ਪੱਟੀ ਖੋਲ ਗ਼ਾਫ਼ਲ
- ⟩ ਬਹੁਤ ਜਹਾਨ ਵਿਚ ਤੰਗ ਹੁੰਦਾ
- ⟩ ਤ। ਤਲਖ਼ ਹਰ ਇਕ ਦੇ ਨਾਲ਼ ਬੋਲੀਂ
- ⟩ ਸ। ਸਾਬਤ ਕਦਮ ਰਹੋ ਨਿੱਕੀਆਂ ਤੇ
- ⟩ ਜ।ਜਿਹੜਾ ਦੋਸਤ ਵਫ਼ਾਦਾਰ ਹੋਵੇ
- ⟩ ਹਾਸਿਦਾਂ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਲੱਗ ਆਖੇ,
- ⟩ ਖ਼ਾਰ ਹੋਸੇਂ ਨਾਲ਼ ਤੰਗਦਸਤੀ
- ⟩ ਦ। ਦੋਸਤੀ ਤੋੜ ਤਾਂ ਨਿਭਦੀ ਏ
- ⟩ ਜ਼। ਜ਼ਿਕਰ ਦਾ ਜਿਹਨਾਂ ਨੂੰ ਸ਼ੌਕ ਲੱਗਾ
- ⟩ ਰ। ਰੱਬ ਦੇ ਨਾਲ਼ ਜੋ ਸ਼ਿਰਕ ਕਰਦਾ
- ⟩ ਜ਼। ਜ਼ੋਰ ਜ਼ਰ ਸੋ ਜੋ ਪਾਸ ਹੋਵੇ
- ⟩ ਸ। ਸੁਰਤ ਸੰਭਾਲ਼ ਹਨ ਖੋਹਲ ਅੱਖੀਂ
- ⟩ ਸ਼ ਸ਼ੋਖ਼ੀਆਂ ਕਰੀਂ ਤੇ ਡਰੀਂ ਨਾਹੀਂ,
- ⟩ ਸ। ਸਦਕੇ ਤੇਰੀਆਂ ਬੇ ਪੁਰਵਾਈਆਂ ਤੋਂ
- ⟩ ਜ਼। ਜ਼ਰੂਰਤ ਵਾਲੇ ਜਿਹੜੇ ਕੰਮ ਪਿਆਰੇ
- ⟩ ਤ ਤਬਾ ਨੂੰ ਰੋਕ ਜਾਂ ਰੰਜ ਪਹੁੰਚੇ
- ⟩ ਜ਼ ਜ਼ਾਹਰਾ ਅੱਖੀਆਂ ਨਾਲ਼
- ⟩ ਉਮਰ ਤਮਾਮ ਬਨਾਹ ਐਵੇਂ
- ⟩ ਗ਼ੌਰ ਕਰ ਸੋਚ ਅੰਜਾਮ ਪਹਿਲੇ
- ⟩ ਫ਼। ਫ਼ਾਨੀ ਇਹ ਜੱਗ ਜਹਾਨ ਜਾਨੈਂ
- ⟩ ਕ ਕਦਰ ਕੀ ਉਹਨੂੰ ਮੁਸੀਬਤਾਂ ਦੀ
- ⟩ ਕ। ਕਿਸੇ ਸਿਰ ਕੋਈ ਅਹਿਸਾਨ ਕਰਕੇ
- ⟩ ਲ ਲੋਕ ਸ਼ਰਾਰਤੀ ਹਨ ਬਾਅਜ਼ੇ
- ⟩ ਮ ਮਸਤ ਹੁੰਦੇ ਨੇਕ ਬਖ਼ਤ ਆਸ਼ਿਕ
- ⟩ ਨ ਨਿਗਾ ਇਨਸਾਫ਼ ਦੀ ਨਾਲ਼ ਜਾਨੈਂ
- ⟩ ਵ ਵਾਅਦਾ ਕਰਕੇ ਬਦਲ ਜਾਏ ਜਿਹੜਾ
- ⟩ ਹ ਹੋਵੇ ਜੇ ਹਿੰਮਤ ਤੇ ਭਲਾ ਕਰਦੇ
- ⟩ ਲ। ਲੱਖਾਂ ਦੋਸਤ ਝੂਠੇ ਵਿਚ ਦੁਨੀਆ
- ⟩ ਅਲਫ਼। ਇਹੋ ਕੰਮ ਹੈ ਲੋਕਾਂ ਹਾਸਿਦਾਂ ਦਾ
- ⟩ ਈ ਯਾਦ ਕਰ ਕਰ ਰੋਵਾਂ ਦਿਨੇ ਰਾਤੀਂ