ਇਕ ਜਾਂਦੇ ਮੌਸਮ ਦੇ ਪਿੱਛੇ

ਜਦ ਖ਼ੁਸ਼ਬੂ ਦੀ ਹਨੇਰੀ
ਰੰਗ ਬਰੰਗੇ ਕੱਪੜੇ ਪਾ ਕੇ
ਝੱਲ ਪੈਂਦੀ ਸੀ

ਜਦ ਹਰ ਅਕਸ ਤੇ ਹਰ ਨਕਸ਼ੇ ਵਿਚ
ਮੈਨੂੰ ਉਹਦੀ ਭੁੱਲ ਪੈਂਦੀ ਸੀ

ਜਦ ਸੱਜਰੇ ਹੱਥਾਂ ਦੀ ਮਹਿੰਦੀ
ਖ਼ੂਨ ਦੇ ਰੰਗ ਵਿਚ
ਰਲ਼ ਜਾਂਦੀ ਸੀ

ਜਦ ਸਾਹਵਾਂ ਦੇ ਸਾਰੇ ਹਨੇਰੇ
ਤਾਕਾਂ ਅੰਦਰ
ਲਹੂ ਦੀ ਬੱਤੀ ਜਗ ਜਾਂਦੀ ਸੀ

ਮੈਂ ਇੰਨੇ ਵਾ
ਇਕ ਜਾਂਦੇ ਮੌਸਮ ਦੇ ਪਿੱਛੇ
ਟੁਰ ਪੈਂਦਾ ਸੀ

ਨਜ਼ੀਰ ਕੇਸਰ ਦੀ ਹੋਰ ਕਵਿਤਾ

• ⟩  ਉਮਰਾਂ ਬੀਤ ਗਈਆਂ
• ⟩  ਏਸ ਦੁਨੀਆ ਵਿਚ ਹਰ ਕੰਮ ਆਪਣੇ ਹੱਥੀਂ ਕਰਨਾ ਪੈਂਦਾ ਏ
• ⟩  ਕਿਸਮ ਫ਼ਜਰ ਦੇ ਤਾਰੇ ਦੀ
• ⟩  ਚਾਰ ਚੁਫ਼ੇਰੇ ਚੜ੍ਹਦਾ ਸੂਰਜ ਕਿਹੜੇ ਪਾਸੇ ਜਾਵਾਂ
• ⟩  ਤੀਜਾ ਹਰਫ਼
• ⟩  ਨਜ਼ੀਰ ਕੇਸਰ ਦੀ ਸਾਰੀ ਕਵਿਤਾ