ਮੁਰਸ਼ਦ ਮੈਨੂੰ ਸਬਕ ਭੜਾਇਆ । ਯਾਰੋ ਯਾਰ ਚੌਤਰਫੇ ਛਾਇਆ । ਵਾਹਦ ਏਕੋ ਏਕ ਦਿਖਾਇਆ । ਹੁਣ ਕਿਸ ਦਾ ਜਾਪ ਜਪਾਵਾਂ ਮੈਂ । ਕੀ ਦਿਲ ਦਾ ਭੇਤ ਸੁਨਾਵਾਂ ਮੈਂ ।੧। ਕਿਸ ਦੀ ਖਾਤਰ ਮੱਕੇ ਜਾਵਾਂ । ਓਥੋਂ ਕਿਸ ਨੂੰ ਢੂੰਢ ਲਿਆਵਾਂ । ਜੇਹੜੀ ਤਰਫੇ ਅਖ ਉਠਾਵਾਂ । ਮੈਂ ਮੈਂ ਨਜ਼ਰੀ ਆਵਾਂ ਮੈਂ । ਕੀ ਦਿਲ ਦਾ ਭੇਤ ਸੁਨਾਵਾਂ ਮੈਂ ।੨। ਜਬ ਦਿਲਬਰ ਦੇ ਹੋਏ ਨਜ਼ਾਰੇ । ਉਸ ਦਾ ਰੂਪ ਹੋਏ ਫਿਰ ਸਾਰੇ । ਓਹੀ ਦਿਸਦਾ ਤਰਫਾਂ ਚਾਰੇ । ਜਿਧਰ ਅਖ ਉਠਾਵਾਂ ਮੈਂ । ਕੀ ਦਿਲ ਦਾ ਭੇਤ ਸੁਨਾਵਾਂ ਮੈਂ ।੩। ਜਾਂ ਮੈਂ ਮੈਂ ਨੇ ਮਾਰ ਗਵਾਈ । ਖੁਦੀ ਛੱਡ ਕੇ ਮਿਲੀ ਖੁਦਾਈ । ਜਿਉਂ ਕਰ ਬੂੰਦ ਸਮੁੰਦਰ ਸਮਾਈ । ਹੋ ਫ਼ਾਨੀ ਰਬ ਕਹਾਵਾਂ ਮੈਂ । ਕੀ ਦਿਲ ਦਾ ਭੇਤ ਸੁਨਾਵਾਂ ਮੈਂ ।੪। 'ਨਾ ਹਨੋ ਅਕਬਰ' ਸੁਨ ਜ਼ਿੰਦਗਾਨੀ । ਵਿੱਚ ਕੁਰਾਨ ਕਲਾਮ ਰਬਾਨੀ । ਸ਼ਾਹ ਰਗ ਨੇੜੇ ਦਿਲਬਰ ਜਾਨੀ । ਕਿਆ ਮਸਜਦ ਮੇਂ ਜਾਵਾਂ ਮੈਂ । ਕੀ ਦਿਲ ਦਾ ਭੇਤ ਸੁਨਾਵਾਂ ਮੈਂ ।੫। ਪਾਨੀ ਵਗਦਾ ਹੈ ਵਿੱਚ ਗੰਗਾ । ਗਿਆਨ ਗੰਗ ਮੇਂ ਨ੍ਹਾਵਨ ਚੰਗਾ । ਮਿਲਿਆ ਯਾਰ ਗਈ ਸਭ ਸੰਗਾ । ਕਿਆ ਗੰਗਾ ਮੇਂ ਨ੍ਹਾਵਾਂ ਮੈਂ । ਕੀ ਦਿਲ ਦਾ ਭੇਤ ਸੁਨਾਵਾਂ ਮੈਂ ।੬। ਕਿਸ ਦੀ ਖਾਤਰ ਭੇਖ ਬਨਾਵਾਂ । ਜੋਗੀ ਹੋ ਕਿਸ ਨੂੰ ਦਿਖਲਾਵਾਂ । ਹਰ ਰੰਗ ਮੈਂ ਹੀ ਮੈਂ ਦਿਸ ਆਵਾਂ । ਕਿਸ ਨੂੰ ਬੇਦ ਪੜ੍ਹਾਵਾਂ ਮੈਂ । ਕੀ ਦਿਲ ਦਾ ਭੇਤ ਸੁਨਾਵਾਂ ਮੈਂ ।੭। ਜਿਤ ਵਲ ਦੇਖਾਂ ਦਿਲਬਰ ਜਾਨੀ । ਲਾਖ ਤਰੰਗਾਂ ਏਕੋ ਪਾਨੀ । ਜਿਉਂ ਇਕ ਸੂਤ ਹੋਈ ਬਹੁ ਤਾਨੀ । ਕਿਆ ਕੁਦਰਤ ਆਖ ਬਤਾਵਾਂ ਮੈਂ । ਕੀ ਦਿਲ ਦਾ ਭੇਤ ਸੁਨਾਵਾਂ ਮੈਂ ।੮। ਸਪਨੇ ਕਾ ਸਭ ਜਗਤ ਪਸਾਰਾ । ਜਾਗੇ ਏਕੋ ਰੂਪ ਹਮਾਰਾ । ਕਿਧਰੇ ਸੂਰਜ ਚੰਦ ਸਿਤਾਰਾ । ਕਿਧਰੇ ਰਾਜ ਕਮਾਵਾਂ ਮੈਂ । ਕੀ ਦਿਲ ਦਾ ਭੇਤ ਸੁਨਾਵਾਂ ਮੈਂ ।੯। ਜਾਂ ਮੈਂ ਦੇਖਾਂ ਸੂਰਤ ਪਿਆਰੀ । ਵੈਰੀ ਹੋਈ ਖ਼ਲਕਤ ਸਾਰੀ । ਕਿਧਰੇ ਨਰ ਹੈ ਕਿਧਰੇ ਨਾਰੀ । ਕਿਆ ਕੁਛ ਰੰਗ ਦਿਖਾਵਾਂ ਮੈਂ । ਕੀ ਦਿਲ ਦਾ ਭੇਤ ਸੁਨਾਵਾਂ ਮੈਂ ।੧੦। ਹਰ ਰੰਗ ਦੇ ਵਿੱਚ ਹਰ ਹੀ ਵੱਸੇ । ਆਪੇ 'ਲਾ ਮਕਾਨੀ' ਦੱਸੇ । ਟੁਟੇ ਗਫਲਤ ਵਾਲੇ ਰੱਸੇ । ਹੁਣ ਕੀ ਭੇਖ ਬਨਾਵਾਂ ਮੈਂ । ਕੀ ਦਿਲ ਦਾ ਭੇਤ ਸੁਨਾਵਾਂ ਮੈਂ ।੧੧। ਖ਼ਲਕਤ ਸਾਨੂੰ ਕਾਫਰ ਕਹਿੰਦੀ । ਅਪਨੇ ਆਪ ਦੀ ਸਾਰ ਨਾ ਲੈਂਦੀ । ਲਾ ਦੇਖੋ ਹਥ ਪਰ ਮਹਿੰਦੀ । ਪਿੱਛੇ ਰੰਗ ਸੁਹਾਵਾਂ ਮੈਂ । ਕੀ ਦਿਲ ਦਾ ਭੇਤ ਸੁਨਾਵਾਂ ਮੈਂ ।੧੨। ਘਰ ਵਿੱਚ ਯਾਰ ਨਾ ਢੂੰਡੇ ਕਾਈ । ਤੀਰਥ ਮਕੇ ਜਾਨ ਸਧਾਈ । ਭੁਲੀ ਫਿਰਦੀ ਸਭ ਲੁਕਾਈ । ਕਿਸ ਕਿਸ ਨੂੰ ਸਮਝਾਵਾਂ ਮੈਂ । ਕੀ ਦਿਲ ਦਾ ਭੇਤ ਸੁਨਾਵਾਂ ਮੈਂ ।੧੩। ਸਚ ਕਹਾਂ ਤਾਂ ਦੁਸ਼ਮਨ ਲੱਖਾਂ । ਦਿਲ ਵਿੱਚ ਭੇਦ ਕਿਵੇਂ ਕਰ ਰੱਖਾਂ । ਅਗ ਨਾ ਛਪਦੀ ਅੰਦਰ ਕੱਖਾਂ । ਕੀਕਰ ਇਸ਼ਕ ਛਿਪਾਵਾਂ ਮੈਂ । ਕੀ ਦਿਲ ਦਾ ਭੇਤ ਸੁਨਾਵਾਂ ਮੈਂ ।੧੪। ਜੋ ਕੋਈ ਭੇਖ ਪਖੰਡ ਬਨਾਵੇ । ਸੋ ਜਗ ਅੰਦਰ ਆਦਰ ਪਾਵੇ । ਸਚ ਕਹੇ ਤੇ ਖੱਲ ਲਹਾਵੇ । ਸਾਚੋ ਸਾਚ ਅਲਾਵਾਂ ਮੈਂ । ਕੀ ਦਿਲ ਦਾ ਭੇਤ ਸੁਨਾਵਾਂ ਮੈਂ ।੧੫। ਸ਼ਾਹ ਰਗ ਨੇੜੇ ਦਿਲਬਰ ਵਸਦਾ । ਏਹ ਜਗ ਢੂੰਢਨ ਬਾਹਰ ਨਸਦਾ । ਕਿਧਰੇ ਰੋਂਦਾ ਕਿਧਰੇ ਹਸਦਾ । ਕੀ ਛਡਾਂ ਕੀ ਪਾਵਾਂ ਮੈਂ । ਕੀ ਦਿਲ ਦਾ ਭੇਤ ਸੁਨਾਵਾਂ ਮੈਂ ।੧੬। ਵੋਹੀ ਤਨ ਮੇਂ ਵੋਹੀ ਮਨ ਮੇਂ । ਵੋਹੀ ਬਸਤੀ ਵੋਹੀ ਬਨ ਮੇਂ । ਵੋਹੀ ਲੜਤਾ ਜਾ ਰਨ ਮੇਂ । ਵੋਹੀ ਤੋ ਵੋਹੀ ਗਾਵਾਂ ਮੈਂ । ਕੀ ਦਿਲ ਦਾ ਭੇਤ ਸੁਨਾਵਾਂ ਮੈਂ ।੧੭। ਕਹੀਂ ਸੋਹਨੀ ਸੂਰਤ ਪਿਆਰੀ ਹੈ । ਕਹੀਂ ਹੁਸਨ ਸਿੰਗਾਰੀ ਨਾਰੀ ਹੈ । ਕਹੀਂ ਲੋਹਾ ਕਹੀਂ ਕਟਾਰੀ ਹੈ । ਕਹੀਂ ਕਤਰਾ ਸਿੰਧ ਕਹਾਵਾਂ ਮੈਂ । ਕੀ ਦਿਲ ਦਾ ਭੇਤ ਸੁਨਾਵਾਂ ਮੈਂ ।੧੮। ਕਹੀਂ ਬੇਦ ਕੁਰਾਨਾ ਪੜਦਾ ਹੈ । ਕਹੀਂ ਮੈਂ ਹਕ ਮੈਂ ਹਕ ਕਰਦਾ ਹੈ । ਕਹੀਂ ਹਕ ਕਹਿਨ ਥੀਂ ਲੜਦਾ ਹੈ । ਕਹੀਂ ਹਕੋ ਹਕ ਬਤਾਵਾਂ ਮੈਂ । ਕੀ ਦਿਲ ਦਾ ਭੇਤ ਸੁਨਾਵਾਂ ਮੈਂ ।੧੯। ਸਾਚ ਕਹੂੰ ਨਹੀਂ ਕੋਈ ਮੰਨਦਾ । ਐਪਰ ਦੂਜੇ ਪਤਾ ਕੀ ਮਨ ਦਾ । ਮੂਰਖ ਦੇਖਨ ਬਾਨਾ ਤਨ ਦਾ । ਲਾਖੋਂ ਰੂਪ ਵਟਾਵਾਂ ਮੈਂ । ਕੀ ਦਿਲ ਦਾ ਭੇਤ ਸੁਨਾਵਾਂ ਮੈਂ ।੨੦। ਕਿਧਰੇ ਰਾਜੇ ਰਾਜ ਕਮਾਵੇਂ । ਕਿਧਰੇ ਗਲੀਆਂ ਭੀਖ ਮੰਗਾਵੇਂ । ਹਮ ਹੀ ਲਖ ਲਖ ਰੂਪ ਵਟਾਵੇਂ । ਪੀਰ ਮੀਰ ਬਨ ਆਵਾਂ ਮੈਂ । ਕੀ ਦਿਲ ਦਾ ਭੇਤ ਸੁਨਾਵਾਂ ਮੈਂ ।੨੧। ਕਿਧਰੇ ਜਾਗੇਂ ਕਿਧਰੇ ਸੋਵੇਂ । ਕਿਧਰੇ ਹੱਸੇਂ ਕਿਧਰੇ ਰੋਵੇਂ । ਕਿਧਰੇ ਐਨਲ ਹਕ ਬਗੋਵੇਂ । ਖੇਲ ਮਦਾਰ ਖਿਲਾਵਾਂ ਮੈਂ । ਕੀ ਦਿਲ ਦਾ ਭੇਤ ਸੁਨਾਵਾਂ ਮੈਂ ।੨੨। ਆਵੋ ਦੇਖੋ ਸ਼ਕਲ ਹਮਾਰੀ । ਜਿਉਂ ਕਰ ਹੈ ਕਸਤੂਰੀ ਕਾਰੀ । ਜੇ ਕੋਈ ਆਵੇ ਸਾਚ ਬਪਾਰੀ । ਉਸ ਸੇ ਮੁਲ ਪਵਾਵਾਂ ਮੈਂ । ਕੀ ਦਿਲ ਦਾ ਭੇਤ ਸੁਨਾਵਾਂ ਮੈਂ ।੨੩। ਮੈਂ ਹੀ ਬੁਲ੍ਹਾ ਸ਼ਾਹ ਹੋ ਆਇਆ । ਹੋ ਮਨਸੂਰ ਐਨਲ ਹਕ ਗਾਇਆ । ਸ਼ਾਹ ਸ਼ੱਮਸ ਬਨ ਚੰਮ ਲਹਾਇਆ । ਹਰ ਰੰਗ ਹਰ ਹੋ ਆਵਾਂ ਮੈਂ । ਕੀ ਦਿਲ ਦਾ ਭੇਤ ਸੁਨਾਵਾਂ ਮੈਂ ।੨੪। ਸੋਹਨੇ ਦਾ ਹੈ ਸਭ ਪਸਾਰਾ । ਧਰਤ ਅਕਾਸ਼ ਚੰਦ ਸਿਤਾਰਾ । ਕਿਧਰੇ ਚਿੱਟਾ ਕਿਧਰੇ ਕਾਰਾ । ਪਰ ਬੇਰੰਗ ਕਹਾਵਾਂ ਮੈਂ । ਕੀ ਦਿਲ ਦਾ ਭੇਤ ਸੁਨਾਵਾਂ ਮੈਂ ।੨੫। ਜਾਗ੍ਰਤ ਸੁਪਨ ਸਖੋਪਤ ਕਹਿੰਦੇ । ਤੁਰੀਆ ਛੋਡ ਪਰ੍ਹੇ ਹੋ ਰਹਿੰਦੇ । ਕਿਧਰੇ ਲਾ-ਮਕਾਨੀ ਬਹਿੰਦੇ । ਛੋਡ ਜਗ ਸਭ ਜਾਵਾਂ ਮੈਂ । ਕੀ ਦਿਲ ਦਾ ਭੇਤ ਸੁਨਾਵਾਂ ਮੈਂ ।੨੬। ਸੁਪਨੇ ਅੰਦਰ ਦਿਲਬਰ ਪਾਇਆ । ਜਾਗੇ ਦੂਜਾ ਨਜ਼ਰ ਨਾ ਆਇਆ । ਨਹੀਂ ਕੁਝ ਪਾਇਆ ਨਹੀਂ ਗਵਾਇਆ । ਕਿਸ ਪਰ ਸ਼ੋਰ ਮਚਾਵਾਂ ਮੈਂ । ਕੀ ਦਿਲ ਦਾ ਭੇਤ ਸੁਨਾਵਾਂ ਮੈਂ ।੨੭। ਪਾਲਾ ਸਿੰਘ ਹੁਣ ਕੀ ਕੁਝ ਗਾਈਏ । ਕਤਰੇ ਵਾਂਗ ਸਮੁੰਦ ਸਮਾਈਏ । ਉਸ ਨੂੰ ਮਿਲ ਓਹੀ ਹੋ ਜਾਈਏ । ਏਕ ਅਨੇਕ ਸਦਾਵਾਂ ਮੈਂ । ਕੀ ਦਿਲ ਦਾ ਭੇਤ ਸੁਨਾਵਾਂ ਮੈਂ ।੨੮।
