ਕਦੋਂ ਕੋ ਤੀਕਰ

ਰਾਏ ਮੁਹੰਮਦ ਖ਼ਾਨ ਨਾਸਿਰ

ਮੌਤੇ ਭੈੜੀਏ ਨਹੀਓਂ ਚੰਗੇ ਜੀਵਨ ਨਾਲ਼ ਇਹ ਵਾਧੇ ਜਿਹੜੇ ਕਰਦੀ ਰਹੀ ਐਂ, ਕਰਦੀ ਪਈ ਐਂ ਕੰਨਾਂ ਕੋਚਰ ਤੇਰੇ ਸ਼ਿਸ਼ਕਰ ਡਰਦੀ ਵਾਹਰ ਨੂੰ ਖੱਜਲ ਕਰਨਾ ਯਂ ਜੀਵਨ ਅੱਗੇ ਉਂਗਲ਼ ਕਰਕੇ ਮੌਤੇ ਭੈੜੀਏ ਕਦੋਂ ਕੋ ਤੀਕਰ ਅੱਖ ਨੋਟੀਜੀ, ਅੰਨ੍ਹੀ ਰਾਹਨਾਐਂ, ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਦਿਸਣਾ ਕੰਨਾਂ ਕੋਚਰ ਸਿਕ ਮਿਲਣ ਦੀ, ਸਕਦੀਆਂ ਰਾਹਣਾ ਲੱਕ ਕੇ ਬਾਹਨਾਐਂ ਕੰਨਾਂ ਕੁ ਚਿਰ, ਕੱਧਾਂ ਜੀਵਨ, ਵੇਹੜਾ ਮੌਤ ਕੰਨਾਂ ਕੋਚਰ, ਰੁੱਤੇ ਬੇਰ ਉਡੀਕਣ ਰੋੜੇ ਕੰਨਾਂ ਕੋਚਰ ਰੱਸੀਆਂ ਤੂਤਾਂ ਦੇ ਢਿਗ, ਮੁਖੀਆਂ ਖਾਣੇ ਮੌਤੇ ਭੈੜੀਏ ਕੰਨਾਂ ਕੋਚਰ ਹਸ਼ਰ ਦੇ ਘਰ ਉੱਚ, ਹਸ਼ਰ ਦੀ ਥਾਹਰੇ ਤੋਂ ਰਾਹਨਾਐਂ ਘਰ ਆਲੇ ਘਰ ਆ ਨਹੀਂ ਜਾਂਦੇ ਜਿੰਨਾਂ ਕੁ ਚਿਰ ਰੱਬ ਓਹਲਾ ਏ, ਸਭ ਓਹਲਾ ਏ

Share on: Facebook or Twitter
Read this poem in: Roman or Shahmukhi

ਰਾਏ ਮੁਹੰਮਦ ਖ਼ਾਨ ਨਾਸਿਰ ਦੀ ਹੋਰ ਕਵਿਤਾ