See this page in :
ਮਾਏਂ ਨੀ ਮੈਂ ਕਿਨੂੰ ਆਖਾਂ, ਦਰਦ ਵਿਛੋੜੇ ਦਾ ਹਾਲ
ਧੁੱਵਾਂ ਧੁਕੇ ਮੇਰੇ ਮੁਰਸ਼ਦ ਵਾਲਾ, ਜਾਂ ਫੋਲਾਂ ਤਾਂ ਲਾਲ਼
ਸੂਲਾਂ ਮਾਰ ਦਿਵਾਨੀ ਕੀਤੀ, ਬਿਰਹੂੰ ਪਿਆ ਸਾਡੇ ਖ਼ਿਆਲ
ਦੁੱਖਾਂ ਦੀ ਰੋਟੀ, ਸੂਲਾਂ ਦਾ ਸਾਲਨ, ਆਹੀਂ ਦਾ ਬਾਲਣ ਬਾਲ
ਜੰਗਲ਼ ਬੇਲੇ ਫਿਰੇ ਢੋਂਡੀਂਦੀ, ਅਜੇ ਨਾ ਪਾਉ ਲਾਲ਼
ਰਾਂਝਣ ਰਾਂਝਣ ਫਿਰਾਂ ਢੋਂਡੀਂਦੀ, ਰਾਂਝਣ ਮੇਰੇ ਨਾਲ਼
ਕਹੇ ਫ਼ਕੀਰ ਹੁਸੈਨ ਨਿਮਾਣਾ, ਸ਼ੋਹ ਮਿਲੇ ਤਾਂ ਥੀਵਾਂ ਨਿਹਾਲ!