1538 – 1599
ਸ਼ਾਹ ਹੁਸੈਨ ਨੂੰ ਬਾਬਾ ਫ਼ਰੀਦ ਤੇ ਬੁਲ੍ਹੇ ਸ਼ਾਹ ਦੇ ਨਾ ਲੱਦਾ ਸ਼ਾਇਰ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਏ। ਉਹ ਇਕ ਸੂਫ਼ੀ ਬਜ਼ੁਰਗ ਤੇ ਸ਼ਾਇਰ ਸਨ ਜਿਹਨਾਂ ਆਪਣੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦਾ ਜ਼ਿਆਦਾ ਹਿੱਸਾ ਮਜਜ਼ੋਬੀਤ ਵਿਚ ਗੁਜ਼ਾਰਿਆ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇਂ ਸ਼ਾਹ ਬਹਿਲੂਲ ਦੇ ਹੱਥ ਤੇ ਬੈਤ ਕੀਤੀ। ਆਪ ਦਾ ਤਾਅਲੁੱਕ ਸੂਫ਼ੀਆਂ ਦੇ ਫ਼ਿਰਕਾ ਮਲਾਮਤੀਆਂ ਤੋਂ ਸੀ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇਂ ੩੫ ਸਾਲ ਦੀ ਉਮਰ ਵਿਚ ਮਜਜ਼ੋਬੀਤ ਇਖ਼ਤਿਆਰ ਕੀਤੀ ਤੇ ਵਾਲ਼, ਦਾੜ੍ਹੀ ਮੁੱਛ ਮਨਾ ਕੇ ਹੱਥ ਵਿਚ ਸ਼ਰਾਬ ਦੀ ਸੁਰਾਹੀ ਫੜ ਕੇ ਗਲੀਆਂ ਵਿਚ ਫਿਰਦੇ ਰਹਿੰਦੇ। ਮਿਲਾ ਮਤੀਆ ਫ਼ਿਰਕੀ ਦੇ ਸੂਫ਼ੀ ਉਹ ਰੰਗ ਇਖ਼ਤਿਆਰ ਕਰਦੇ ਨੇਂ ਜੀਹਨਦੇ ਨਾਲ਼ ਲੋਕਾਈ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਬੁਰਾ ਭਲਾ ਕਿਵੇ ਤੇ ਉਹ ਆਪਣੀ ਨਫ਼ਸਾਨੀ ਖ਼ਵਾਹਿਸ਼ਾਤ ਦਾ ਤਦ ਅਰਕ ਕਰ ਸਕਣ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਸ਼ਾਇਰੀ ਕਾਫ਼ੀਆਂ ਦੀ ਸ਼ਕਲ ਵਿਚ ਹੈ ਜੀਹਨਦੇ ਵਿਚ ਵਹਦਤ ਅਲਵਜੂਦ ਤੇ ਇਸ਼ਕ ਹਕੀਕੀ ਦਾ ਬਿਆਨ ਹੈ।
