ਇਸ਼ਕ ਅਸਾਨੂੰ ਲਿਸੀਆਂ ਜਾਤਾ ਲੱਥਾ ਮਿਲ ਮੁਹਾੜੀ ਹੋ ਨਾ ਸੌਵੇਂ ਨਾ ਸੋਵਨ ਦੇਵੇ ਜਿਵੇਂ ਬਾਲ ਰ ਹਾੜੀ ਹੋ ਪੋਹ ਮਾਨਘੀਂ ਖ਼ਰਬੂਜ਼ੇ ਮੰਗੇ ਮੈਂ ਕੱਤ ਲੀਸਾਂ ਵਾੜੀ ਹੋ ਅਕਲ ਫ਼ਿਕਰ ਦੀਆਂ ਭੁੱਲ ਗਈਆਂ ਜਦ ਇਸ਼ਕ ਵਜਾਈ ਤਾੜੀ ਹੋ
