ਪਖੰਡ

ਅੱਲ੍ਹਾ ਅੱਲ੍ਹਾ ਕੀਤੀ ਰੱਖ ਮਾਲ ਪਰਾਇਆ ਪੀਤੀ ਰੱਖ

ਆਟਾ ਗੁੰਦੀਆਂ ਹਲ਼ਦੀ ਕਿਉਂ ਐਂ

ਆਪ ਬੀ ਬੀ ਕੂਕਾਂ ਤੇ ਦੇਵੇ ਲੋਕਾਂਂ

ਉੱਤੋਂ ਆਲੇ ਭੋਲੇ ਤੇ ਵਿਚੋਂ ਐਬ ਦੇ ਗੋਲੇ

ਉੱਤੋਂ ਮੀਆਂ ਤਸਬੀਹ ਵਿਚੋਂ ਮੀਆਂ ਕਸਬੀ

ਤਣ ਗੋਰਾ, ਮਨ ਕਾਲੜਾ

ਤੁਰੇ ਭੁਸ ਪਏ ਚੁਗ਼ਲ ਮਾਰੇ ਚੁਗ਼ਲੀ, ਕਾਂ ਸਬੋਨ ਪਿਐਂ, ਕੁੱਤਾ ਪਾੜੇ ਚਾਨਣੀ

ਪਿੱਠ ਪਿੱਛੇ ਤੇ ਬਾਦਸ਼ਾਹ ਨੂੰ ਵੀ ਗਾਲਾਂ ਕੱਢ ਲਈ ਦੀਆਂ ਨੇਂ

ਪੰਡਤ, ਵੇਦ, ਮਸ਼ਾਲਚੀ ਤੈਨੂੰ ਇੱਕੋ ਸਮਾਨ, ਹੋਰਾਂ ਨੂੰ ਦੇਣ ਚਾਨਣਾ, ਆਪ ਹਨੇਰੇ ਜਾਣ

ਫੁੱਟ ਸੁਣਦਾ ਜਿਹਦਾ ਜੀ ਗੰਦਾ

ਬਾਬਾ ਵਲੀ, ਕੱਜੀ ਭਲੀ

ਬਾਰ ਚਾਉਣ ਵੇਲੇ ਚੰਗਾ ਭਲਾ, ਘਾਲ ਭਰਨ ਵੇਲੇ ਡੋਰਾ

ਬਾਹਰ ਮੀਆਂ ਪੰਜ ਹਜ਼ਾਰੀ, ਅੰਦਰ ਬੀਵੀ ਕਹਿਰ ਦੀ ਮਾਰੀ

ਬਾਹਰ ਮੀਆਂ ਫੱਤੂ, ਘਰ ਸਾਗ ਨਾ ਸੱਤੂ

ਬਾਹਰੋਂ ਚਿੱਟੀ ਚਾਨਣੀ, ਦਿਲ ਅੰਧਿਆਰੀ ਰਾਤ