ਊਚ ਨੀਚ

ਅਮੀਰ ਦੀ ਮਰ ਗਈ ਕੁੱਤੀ ਉਹ ਹਰ ਕਿਸੇ ਪੁੱਛੀ
ਗ਼ਰੀਬ ਦੀ ਮਰ ਗਈ ਮਾਂ ਉਹਦਾ ਕਿਸੇ ਨਾ ਲਿਆ ਨਾਂ

ਜਿਦਰ ਪਿੰਡ ਦਾ ਚੋਣਾ ਓਦਰ ਗ਼ਰੀਬ ਦੀ ਵੱਛੀ

ਤਗੜੇ ਅੱਗੇ ਬੋਲ ਨਾ ਸਕਾਂ, ਮਾੜੇ ਤੇ ਘੜੰਮ

ਤੁਸੀ ਕੌਣ ਹੁੰਦੇ ਓ? ਆਖੇ ਮੁਲਕ ਸਦੀਂਦੇ ਐਂ, ਟੱਕਰ ਮੰਗ ਪੁੰਨ ਕੇ ਖੀਨਦੇ ਐਂ

ਤੁਗ਼ਲਕ ਵੱਟਾ ਵਗਾਰ, ਸੱਯਦਾਂ ਸੰਝ ਕੀਤੀ ਚੋ ਧਾਰ

ਪਿਆ ਕਾਲ਼, ਮੋਏ ਮਾੜੇ, ਪਿਆ ਸੁਖਾਲ, ਤਾਂ ਵੀ ਮੋਏ ਮਾੜੇ

ਪਿਆਲੇ ਨਵਾ ਲੈ, ਹੇਠ ਮੂਜ਼ੀ, ਅਤੇ ਖੁੱਲੀਆਂ ਵਾਲੇ

ਪਿੰਡ ਉਜਾੜਿਆ ਚੌਧਰੀਆਂ, ਵਸਾਉਣ ਵਾਲਾ ਕੌਣ?

ਪੇਟ ਦੇ ਨਾ ਪਿੱਠ ਦੇ, ਅੱਲ੍ਹਾ ਦਿੱਤੇ ਲੁੱਟਦੇ

ਪੰਜਾਬੀ ਟੱਟੂ ਤੇ ਖ਼ੁਰਾਸਾਨੀ ਦੌਲਤੇ

ਪੱਗ ਰੱਖ ਕੇ ਖੀਰ ਖਾਈ ਦੀ ਏ

ਪੱਗ ਰੱਖ, ਖਾ ਘਿਓ

ਬਾਦਸ਼ਾਹ ਦਾ ਪੁੱਤਰ ਕੈਦ ਏ, ਕੁਝ ਦੇ ਕੇ ਈ ਜਾਵੇਗਾ

ਬਾਦਸ਼ਾਹਵਾਂ ਦੇ ਮਾਮਲੇ, ਦਰਿਆਵਾਂ ਦੇ ਵਿਹਣ

ਬਿਨਾ ਸਿਰ ਤੇ ਪੱਗ ਤੇ ਸਾਰੇ ਜੱਗ ਨੂੰ ਠੱਗ

ਬੁਰਾ ਗ਼ਰੀਬ ਦਾ ਮਾਰਨਾ, ਬੁਰੀ ਗ਼ਰੀਬ ਦੀ ਆਹ

ਬ੍ਰਹਮਣ ਹੋਵੇ ਅਣ ਧਾਇਯੋਂ ਖਾਵੇ, ਤੇ ਸੂਰਮਾਂ ਹੋ ਕੇ ਰਣ ਵਿਚੋਂ ਆਵੇ, ਜਵਾਹਰੀ ਦਾ ਬੇਟਾ ਲਿਖਿਓਂ ਭਲੇ

ਮਾੜੇਆਂ ਦੇ ਗੁਣ ਵਿਚੇ

ਰੱਜੇਆ ਢਿੱਡ ਫ਼ਾਰਸੀ ਬੋਲੇ

ਜ਼ਾਤ ਦੀ ਕੂੜ ਕੁਰਲੀ ਤੇ ਸ਼ਤੀਰਾਂ ਨੂੰ ਜੱਫੇ

ਫ਼ੂਸ ਦੀ ਅੱਗ, ਤਾਂ ਗ਼ੁਲਾਮ ਦੀ ਦੋਸਤੀ ਇੱਕੋ ਜਿਹੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ