ਜ਼ਹਿਰ

ਧੂੰ ਰੌਲ਼ੀ ਮਹਿੰਗਾਈ ਗ਼ੁਰਬਤ ਬੇ ਹੱਸੀ
ਜ਼ਹਿਰ ਫ਼ਜ਼ਾ ਵਿਚ ਭਰ ਛੱਡਿਆ ਏ ਜ਼ਹਿਰਾਂ ਨੇ

ਜ਼ਹਿਰ ਪਿਆਲਾ ਸੱਚ ਲਈ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਹੁੰਦਾ ਏ
ਸਦਾ ਬਹਾਰੇ ਫੁੱਲ ਖੜਨ ਜ਼ੰਜ਼ੀਰਾਂ ਤੇ

ਜ਼ਹਿਰ ਤੋਂ ਕੌੜੇ ਹੁੰਦੇ ਘੱਟ ਵਿਛੋੜੇ ਦੇ
ਪੀ ਨਈਂ ਹੁੰਦੇ ਫ਼ਿਰ ਵੀ ਪੈਣੇ ਪੈਂਦੇ ਨੇਂ

ਜ਼ਹਿਰ ਪਿਆਲੇ ਦੇ ਵਿਚ ਅਮ੍ਰਿਤ ਘੋਲਾਂਗਾ
ਮੈਂ ਜਾਬਰ ਸੁਲਤਾਨ ਦੇ ਅੱਗੇ ਬੋਲਾਂਗਾ

ਆਬ ਖ਼ੰਜਰ ਨੂੰ ਰਿਹਾ ਮੈਂ ਆਬ ਹਯਾਤੀ
ਜ਼ਹਿਰ ਨੂੰ ਤਰਿਆਕ ਦੀ ਥਾਂ ਆਪਣੇ ਮੂੰਹ ਲਾਂਦਾ ਰਿਹਾ

ਜਿਹੜਾ ਜ਼ਹਿਰ ਮੈਂ ਰੱਜ ਕੇ ਪੀਤਾ
ਤੇਰੇ ਕੋਲੋਂ ਚੱਖ ਨਈਂ ਹੋਣਾ

ਅੱਜ ਵੀ ਝੂਠਾਂ ਦੀ ਨਗਰੀ ਵਿਚ, ਲੋੜ ਕਿਸੇ ਸੁਕਰਾਤ ਦੀ ਏ
ਅੱਜ ਵੀ ਆਪਣੇ ਹੱਥੀਂ ਪੀਵੇ ਜ਼ਹਿਰ ਪਿਆਲੇ ਕੋਈ ਤੇ