ਵਕਤ

ਜੇ ਫ਼ਿਤਰਤ ਤੇ ਵੇਲੇ ਦਾ ਰੰਗ ਚੜ੍ਹ ਸਕਦਾ
ਅੱਜ ਦਾ ਸੂਰਜ ਵੀ ਦੋ ਰੰਗਾ ਹੋ ਜਾਂਦਾ

ਤੈਨੂੰ ਆਨੀ ਮੌਤ ਯਕੀਨਯਯ, ਬਾਦੋਂ ਮਰਨ ਹਿਸਾਬ ਯਕੀਨੀ
ਘੱਟ ਘੁੱਟ ਪੈਣਾ ਵਕਤ ਪਿਆਲਾ, ਆਖ਼ਿਰ ਹੋਣਾ ਖ਼ਤਮ ਯਕੀਨਯਯ

ਤੋਂ ਜੇ ਮੇਰੇ ਨਾਲ਼, ਪਲ਼ ਵੀ ਲੱਗੇ ਸਾਲ
ਵੇਲ਼ਾ ਲੰਘੇ ਇੰਜ, ਜਸਰਾਂ ਤੇਰੀ ਚਾਲ

ਦਰਦ ਦਾ ਬਾਰ ਉਠਾਇਆ ਹਰ ਹਿੱਕ, ਅਪਣਾ ਵਕਤ ਨਿਭਾਇਆ
ਕਰ ਕੁਰਬਾਨ ਫ਼ਰੀਦ ਸਰਾਪਣਾ, ਤੀਡੜਾ ਵਾਰਾ ਆ ਯਾਹ

ਵਕਤ ਉਸਤਾਦ ਸਿਖਾ ਦਿੰਦਾ ਸਬਕ ਅਖ਼ੀਰੇ
ਪੰਜਵੇਂ ਬਾਬ ਤੋਂ ਪਿੱਛੇ ਸਭੇ ਅਜ਼ਬਰ ਕਰਦਾ ਏ

ਆਈ ਅਖ਼ੀਰ ਵਕਤ ਜਦੋਂ ਦੀ ਯਾਦਦ
ਮਰ ਜਾਣਾ ਮੇਰੇ ਵਾਸਤੇ ਆਸਾਨ ਹੋ ਗਿਆ

ਗਏ ਉਮਰ ਤੇ ਵਕਤ ਫਿਰ ਨਹੀਂ ਮੁੜਦੇ
ਗਏ ਕਰਮ ਤੇ ਭਾਗ ਨਾ ਆਉਂਦੇ ਨੀ

ਗਈ ਗੱਲ ਜ਼ਬਾਨ ਥੀਂ ਤੀਰ ਛੱਟਾ
ਗਏ ਰੂਹ ਕਲਬੂਤ ਨਾ ਆਉਂਦੇ ਨੀ

ਬੰਦ ਮੰਜ਼ਿਲ ਤਾਂ ਪਾਂਦਾ
ਵੇਲੇ ਨਾਲ਼ ਜੇ ਚਲਦਾ ਏ

ਕੀ ਹੋਇਆ ਸੀ ਤੈਨੂੰ ਵੇਲੇ ਹਿਜਰਤ ਦੇ
ਨਾਲ਼ ਨਾ ਟੋਰਿਓਂ ਯਾਰਾ ਇਹ ਕੀ ਕੀਤਾ ਈ

ਆਵੇਂ ਵੇਲੇ ਨਾ ਲੱਲ
ਚਾ ਨਾ ਜਾਵਣ ਮਰ

ਸੋਚੇ ਮਾਇਆ ਜਾਲ਼ ਇਚ ਫੱਸਿਆ
ਨਿਕਲਣ ਦੀ ਕੋਈ ਰਾਹ ਮਿਲ ਜਾਵੇ

ਵੇਲੇ ਤੇ ਜੋ ਕੰਮ ਸੀ ਕਰਨੇ
ਆਏ ਯਾਦ ਕੁਵੇਲੇ ਓਹੋ