ਕਿਸਮਤ

ਪਥਰਾ ਡੁੱਬ ਕੇ ਤੋਂ ਈ ਮਰਨਾ ਏ
ਕੱਖ ਤੁਰ ਜਾਣਾ ਈ, ਮੁੜ ਨਾ ਆਖੀਂ

ਸਾਨੂੰ ਮਿਲੇ ਨਾ ਸੱਦਾ ਉਹਦੀ ਮਹਿਫ਼ਲ ਦਾ
ਇਸ ਮਹਿਫ਼ਲ ਵਿਚ ਖ਼ੋਰੇ ਕਿਹੜੇ ਜਾਂਦੇ ਨੇਂ

ਵੇਲੇ ਦੇ ਪੋਰਸ ਨੂੰ ਫੜ ਕੇ ਤੱਥ ਲੈਂਦੇ
ਹਿੰਮਤ ਵਾਲੇ ਜਿਹੜੇ ਬਖ਼ਤ ਸਿਕੰਦਰ ਨੇਂ

ਸਬਕ ਸਲੋਕ ਦਾ ਮੁਰਸ਼ਦ ਦਿੱਤਾ, ਆਮਾਂ ਦੇ ਵਿਚ ਆਮ ਕਿਹਾ ਈਏ
ਖ਼ਾਸਾਂ ਦੇ ਵਿਚ ਖ਼ਾਸ, ਸਾਡਾ ਰਿਜ਼ਕ ਉਦਾਸ

ਜੇ ਕੋਈ ਮੇਲ਼ੀ ਇੱਕ੍ਹੀਂ ਵੇਖੇ ਐਬ ਧਗਾਨੇ ਲਾਵੇ
ਉਹ ਭੀ ਅਦਲ ਤੇਰੇ ਦੇ ਘਰ ਥੀਂ ਕੁਝ ਸਜ਼ਾਈਂ ਪਾਵੇ

ਅਪ ਜੇ ਹਿੰਮਤ ਹਾਰੇ, ਤਾਂ
ਬੰਦਾ ਲਿਖੋਂ ਹਿਰਦਾ ਏ

ਬਹੁਤੇ ਦੀਵੇ ਰਾਹ ਵਿਚ ਬਾਲੇ ਜਾਂਦੇ ਨੇ
ਮੰਜ਼ਿਲ ਤੱਕ ਤੇ ਕਿਸਮਤ ਵਾਲੇ ਜਾਂਦੇ ਨੇ

ਕਿਸਮਤ ਹਾਰ ਈ ਜਾਂਦੀ ਏ
ਬੰਦਾ ਹਿੰਮਤ ਹਾਰੇ ਤੇ

ਕਿਸਮਤ ਲੁੱਟਣ ਆਈ ਸੀ
ਕਰਦਾ ਤੇ ਕੀ ਕਰਦਾ ਮੈਂ

ਆਪਣੇ ਅਮਲੀਂ ਆਪੇ ਮਰਦੇ ਕਰਨੀ ਭਰਨੀ ਹੁੰਦੀ ਏ
ਕਮਲੇ ਜਿਲੇ ਭੋਲੇ ਲੋਕੀਂ ਨਾਂ ਲਾਉਂਦੇ ਤਕਦੀਰਾਂ ਦਾ

ਰਸਤਾ, ਪੈਂਡਾ, ਵੇਲ਼ਾ ਇਕੋ, ਮੰਜ਼ਿਲ ਉਤੇ ਅਪੜਨ ਦਾ
ਪੁੱਟਣਗੇ ਤਕਦੀਰਾਂ ਬਹਿ ਕੇ, ਜ਼ਰਾ ਵੀ ਜਿਹੜੇ ਢਿੱਲੇ ਰਹੇ

ਨੇੜ ਮਾਸੂਮਾਂ ਨਾਲ਼ ਜਦੋਂ ਦਾ ਕੀਤਾ ਹੈ
ਸਾਨੂੰ ਜਾਪੇ ਸਾਡੀ ਕਿਸਮਤ ਬਦਲ ਗਈ