ਹਿਜਰ

ਪਲਕਾਂ ਨੂੰ ਪਏ ਕਰਦੇ ਨਮ
ਤੇਰੇ ਹਿਜਰ ਫ਼ਰਾਕ ਦੇ ਗ਼ਮ

ਪਿਆਰ ਦੇ ਬਦਲੇ ਵੱਖਰੀ ਜਿਹੀ ਸੌਗ਼ਾਤ ਮਿਲੀ
ਹਿਜਰ ਹਲੂਣੇ ਤੇ ਇਹ ਕਾਲ਼ੀ ਰਾਤ ਮਿਲੀ

ਜਾਵਣ ਵਾਲਾ ਯਾਰ ਸਿਕੰਦਰ ਹਾਲੇ ਤੀਕ ਨਾ ਆਇਆ
ਰਾਤ ਦਿਹਾੜੀ ਮੈਂ ਤੇ ਐਵੇਂ ਅੱਡੀਆਂ ਚੁੱਕ ਚੁੱਕ ਤੁਕਾਂ

ਜਿਨ੍ਹੇ ਪੁੱਛਣਾ ਹਾਲ ਸੀ ਮੇਰਾ ਉਹ ਨਾ ਆਇਆ ਵਿਹੜੇ
ਇੰਜ ਤੇ ਮੇਰੇ ਆਲ ਦੁਆਲੇ ਨੱਸ ਭੱਜ ਕਿੰਨੀ ਹੋਈ

ਅੱਖੀਆਂ ਕਰਨ ਸਵਾਲ ਵੇ ਮਾਹੀ, ਵੇਖ ਲੈ ਸਾਡਾ ਹਾਲ ਵੇ ਮਾਹੀ
ਤੇਰੇ ਹੁੰਦਿਆਂ ਜੁੱਗ ਸੀ ਮੇਰਾ, ਤੂੰ ਕੀਤਾ ਕੰਗਾਲ ਵੇ ਮਾਹੀ

ਐਦਾਂ ਤੇ ਸ਼ਬਰਾਤਾਂ ਕਿਹੜੇ ਕੰਮ ਦੀਆਂ
ਤੂੰ ਨਹੀਂ ਤੇ ਇਹ ਰਾਤਾਂ ਕਿਹੜੇ ਕੰਮ ਦੀਆਂ

ਅਬ ਲੱਗਣ ਲੱਗੀ ਕੀ ਕਰੀਏ, ਨਾ ਜੀ ਸਕੀਏ ਨਾ ਮਰੀਏ
ਅਬ ਲੱਗਣ ਲੱਗੀ ਕੀ ਕਰੀਏ, ਹੁਣ ਪੀ ਬਣ ਪਲਕ ਨਾ ਸਰੀਏ

ਅਪਣਾ ਦੱਸਦਾ ਨਹੀਂ ਸਿਰਨਾਵਾਂ, ਕਿੱਥੇ ਉਹਨੂੰ ਚਿੱਠੀਆਂ ਪਾਵਾਂ
ਫ਼ਜਰੇ ਕਾਗ ਭੁਲੇਖਾ ਪਾਇਆ, ਸ਼ਾਮਾਂ ਪਈਆਂ ਤੱਕ ਤਕ ਰਾਹਵਾਂ

रोग हिजर दा ओहो जाने
जहंदी अख् दा नूर गया ए

आहन मसला हलतय
कट्ठे बह के गुलतय करीए

ਮੈਂ ਡੱਬੀ ਬਹਿਰ ਅਮੀਕ ਵਿਚ, ਜਿਥੇ ਖ਼ਬਰ ਉਰਾਰ ਨਾ ਪਾਰ ਦੀ
ਮੈਨੂੰ ਕੱਢੇ ਬਹਿਰ ਅਮੀਕ ਥੀਂ, ਵੱਸ ਪਾਵੇ ਸ਼ਾਹ ਸਵਾਰ ਦੀ

ਉਹਦੇ ਭੇਤ ਦਾ ਅੰਤ ਕਿਸੇ ਨੇ ਪਾਇਆ ਨਹੀਂ
ਬਾਵੇ ਕੋਲ਼ ਵੀ ਦੁੱਖ ਬੁੜ੍ਹਾ ਦੇ ਵਾਫ਼ਰ ਨੇਂ

ਸੂਰਜ ਟੁਰਦਾ ਨਾਲ਼ ਬਰਾਬਰ, ਦਿਨ ਕਿਉਂ ਲੱਗਣ ਸਾਲ ਬਰਾਬਰ
ਵਿੱਥ ਤੇ ਸੱਜਣਾ ਵਿੱਥ ਹੁੰਦੀ ਏ, ਭਾਂਵੇਂ ਹੋਵੇ ਵਾਲ਼ ਬਰਾਬਰ

ਚੰਗੀ ਗਲ ਨੂੰ ਕਹਿਣਾ ਜ਼ਰੂਰੀ ਏ, ਨਹੀਂ ਤੇ ਚੁੱਪ ਰਹਿਣਾ ਜ਼ਰੂਰੀ ਏ
ਇਹ ਰੀਤ ਵਫ਼ਾ ਦੀ ਹਿਜਰ ਦੇ ਵਿਚ, ਹੱਸ ਹੱਸ ਕੇ ਸਹਿਣਾ ਜ਼ਰੂਰੀ ਏ

ਉਹਦੀ ਯਾਦਾਂ ਹਿਜਰ ਦੇ ਵੇਲੇ
ਦਿਲ ਨੂੰ ਠੰਡਾ ਠਾਰ ਸੀ ਕੀਤਾ

ਦਰਦ ਵਿਛੋੜਾ ਝੱਲ ਨਹੀਂ ਹੋਣਾ
ਐਵੇਂ ਓ ਗਨਹਾਰ ਕਰੀਂ ਨਾ

ਵਰ੍ਹਿਆਂ ਮਗਰੋਂ ਹੱਸੇ ਆਂਂ
ਦੁੱਖਾਂ ਦੀ ਦੀਵਾਰ ਕਰੀਂ ਨਾ

ਨਾ ਛੱਡ, ਰੋ ਰੋ ਅਰਜ਼ੀ ਕੀਤੀ
ਪਰ ਉਸ ਨੇ ਖ਼ੁਦਗ਼ਰਜ਼ੀ ਕੀਤੀ

ਹਿਜਰ ਦੇ ਸਦਮਿਆਂ ਨੇ ਰਹਿਣ ਦਿੱਤਾ
ਜਿਗਰ ਮੁਹਕਮ ਨਾ ਦਿਲ ਮੁਹਕਮ ਅਸਾਡਾ

ਹਿਜਰ ਕਿਸੇ ਯਾਦ ਵਿਚ ਪਲ ਪਲ ਮਰਨਾ
ਜ਼ਹਿਰ ਤੋਂ ਕੌੜੀ ਖੰਡਨੀ ਕੁੜੀਏ

ਨਾਲ ਹਿਜਰ ਤੇ ਦੁੱਖ ਦੇ ਮੇਰਾ ਲੱਕ ਦੂਹਰਾ ਹੋ ਜਾਂਦਾ
ਮਾਂ ਤੇ ਪਿਉ ਦੀ ਕਬਰ ਤੇ ਅਰਸ਼ਦ ਮਿੱਟੀ ਜਦ ਮੈਂ ਪਾਵਾਂ

ਮਾਈਂ ਨੀ ਮੈਂ ਕਿਹਨੂੰ ਆਖਾਂ, ਦਰਦ ਵਿਛੋੜੇ ਦਾ ਹਾਲ
ਧੁੱਵਾਂ ਧੱਕੇ ਮੇਰੇ ਮੁਰਸ਼ਦ ਵਾਲਾ, ਜਾਂ ਫਲਾਂ ਤਾਂ ਲਾਲ਼