ਹੰਝੂ

ਮੈਨੂੰ ਨਹੀਂ ਵਹਾ ਸਕਦੇ, ਤੇਰੇ ਹੰਝੂ
ਪੱਥਰ ਪਾਣੀ ਦੇ ਵਿਚ ਰੁੜਨਾ ਭੁੱਲ ਗਏ

ਰੋਕਿਆਂ ਹੰਝੂ ਰੁਕਦੇ ਨਹੀਂ
ਮਾਰਾਂ ਚੀਕਾਂ ਜ਼ਮਜ਼ਮ ਜ਼ਮ

ਉਹਦੇ ਮੁੱਖ ਪੁਰਤਾਨ ਤੋਂ ਪਹਿਲੇ
ਡੱਕ ਲਏ ਅੱਥਰੂ ਆਨ ਤੋਂ ਪਹਿਲੇ

ਅੱਖਾਂ ਵਿਚ ਸੈਲਾਬ ਏ ਉੱਚੇ ਦਰਜੇ ਦਾ
ਇਹ ਸੁਫ਼ਨੇ ਮਹਿਫ਼ੂਜ਼ ਜਗ੍ਹਾ ਤੇ ਲੈ ਜਾਓ

ਮੇਰੇ ਘਰ ਆਵੇ ਕੁੰਨਣ
ਰੋਂਦਾ ਚੁੱਪ ਕਰਾਵੇ ਕੌਣ

ਖ਼ੋਰੇ ਸੀਨੇ ਵਿਚ ਕੀ ਬਣਿਆ ਹੰਝੂਆਂ ਭੱਜੀਆਂ ਸਦਰਾਂ ਦਾ
ਛੇਤੀ ਪੱਤਰਾ ਜਾਂਦੇ ਸਨ ਸਾਵਣ ਲਾਈਆਂ ਦਾਬਾਂ ਦੇ

शाम सवेरे सीने ला के रोना वां
मैं अहदी तस्वीर बना के रोना वां

हंजूवां दे मोती या हीरे ज़ख़्मां दे
सजनां दी ख़िदमत विच की इरसाल कर्रां

दो अखयां दे पानी अंदर, कल इसां किझ सुपने घोले
ईहा धरती इज साडे वीहड़े चुन्नी रंगुन आई वे

दो अखयां दे पानी अंदर, कल इसां किझ सुपने घोले
ईहा धरती इज साडे वीहड़े चुन्नी रंगुन आई वे

ਮੇਰਾ ਅੱਥਰੂ ਰੋੜ੍ਹ ਨਾ ਦੇਵੇ ਜਗਤ ਤੇਰਾ
ਇਸ ਵਿਚ ਲੱਖਾਂ ਗ਼ਮ ਦੇ ਬੰਦ ਸਮੁੰਦਰ ਨੇਂ

आस बनेरे देवे बाल के रुख दित्ते
मुड़ अखां नें अथर्व ढाल के रुख दित्ते

ਤੇਥੋਂ ਨਈਂ ਉੱਠਣੇ ਇਹ ਅੱਖਰ ਹੰਝੂਆਂ ਦੇ
ਰਹਿਣ ਦੇ ਤੋਂ ਵਡਿਆ ਵਿਦਵਾਨਾ ਛੱਡ ਪੂਰੇ

ਇੰਜ ਤੇਰੇ ਕੋਲ਼ 'ਪਾਤਰ' ਹੁਣ ਕਹਿਣ ਨੂੰ ਵੀ ਕੀ ਹੈ,
ਇਕ ਖ਼ਾਬ ਸੀ ਨਾ, ਉਹ ਵੀ ਹੰਝੂ ਵਿਚ ਢਿੱਲ ਗਿਆ ਹੈ

ਦਿਲ ਦੀ ਬੋਲੀ ਬੋਲਣ ਆਰਿਫ਼
ਅੱਥਰੂ ਆਪ ਦਲੀਲਾਂ ਵਰਗੀਏ

ਜੋ ਪਲਕੀਂ ਮੋਤੀ ਤਲਦੇ ਨੇ
ਉਹ ਹੱਦੋਂ ਬਾਹਰੇ ਮਿੱਲ ਦੇ ਨੇ

ਮੇਰੀਆਂ ਪਲਕਾਂ ਉੱਤੇ ਜਿੰਨੇ ਅੱਥਰੂ ਨੇ
ਸਭ ਸ਼ਿਅਰਾਂ ਵਿਚ ਢਾਲਣ ਜੋਗੇ ਰਹਿ ਗਏ ਨੇ

ਇਸ਼ਕ ਨੂੰ ਸਮਝਿਆ ਰੋਗ ਮਮੂਲੀ ਆਪੇ ਈ ਘੁਲ ਜਾਸੀ
ਮੇਰੀਆਂ ਹਾਲੇ ਨਿਕਲਣ ਚੀਕਾਂ ਕਿਹਨੂੰ ਫੱਟ ਵਿਖਾਵਾਂ

ਪਿਆਸ ਬੱਝਾਉਂਦੇ ਅੱਖੀਂ ਵੇਖੇ ਥਲ ਵਿਚ ਬੱਚੇ
ਪਾਣੀ ਦੀ ਥਾਂ ਅੱਥਰੂ ਪੀ ਕੇ ਹੱਦ ਮੁੱਕ ਗਈ ਏ

ਤੇਰਾ ਕੀ ਏ ਤੂੰ ਤੇ ਬੂਟਾ ਵੱਢ ਲਿਆ ਏ ਬਾਲਣ ਲਈ
ਜ਼ਰਾ ਵੀ ਸਾਰ ਨਾ ਤੈਨੂੰ ਕਿੰਨੇ ਪੰਛੀ ਬੇ ਘਰ ਹੋ ਗਏ ਨੇਂ

ਹਿੱਕ ਹਿੱਕ ਅੱਥਰੂ ਪਲਕਾਂ ਉਤੇ ਸੀ ਛੱਡਿਆ ਏ
ਤੇਰੇ ਸੁਫ਼ਨੇ ਅੱਖ ਦੇ ਪੱਲੇ ਕੀ ਛੱਡਿਆ ਏ

ਮੁਦਤ ਹੋਈ ਹੈ ਦਰਦ ਦਾ ਕੋਈ ਜਾਮ ਪੀਤੀਆਂ
ਪੀੜਾਂ ਚ ਹੰਝੂ ਘੋਲ਼ ਕੇ ਦੇ ਦੋ ਆਤਸ਼ਹਾ

ਯਾਰ ਕਲੀਮਾ ਅੱਥਰੂ ਨਹੀਓਂ
ਪਲਕਾਂ ਤੇ ਫ਼ਰਿਆਦ ਆਈ ਏ

ਇਨ੍ਹਾਂ ਹੰਝੂਆਂ ਨੂੰ ਤੇ ਡੱਕਣਾ ਪੈਣਾ ਏ,
ਇਹ ਤੇ ਦਿਲ ਦੇ ਰਾਜ਼ ਫਰੋਲਣ ਲੱਗ ਪਏ ਨੇਂ